Bobby Jean

You know that one...? που λέει και ο Nick Hornby στο βιβλίο του High Fidelity στην σελίδα 158
για το τραγούδι του Springsteen απο το Born in The USA.

Μάλιστα ήταν και από τα τελευταία τραγούδια που ηχογράφησε για το άλμπουμ και οι κακές γλώσσες λένε ότι το έγραψε για τον Steve van Zandt, που έφευγε από την e street band.
Είναι λίγο περίεργο τραγούδι, γιατί δεν ξέρεις αν μιλάει για κάποιο κορίτσι ή για αγόρι, αφού ο τίτλος του περιέχει και τα ανδρικό και γυναικείο όνομα, Bobby Jean.

Σπρινγκστηνολογοι πιστέυουν πως το εγραψε για τον Little Steven.

O Hornby πιστεύει πως είναι κορίτσι και για αυτό ο ήρωας του, Rob Gordon, παίρνει τηλέφωνο τις πρώην του για να δει αν είναι καλά, ότι του έλειψαν,αντίο και καλή τύχη, και όλοι θα νιώθουν καλά. και θα προχωρησουν την ζωή τους.

Το ερώτημα πάντως θα παραμείνει άλυτο, είναι ένα απλό αντίο και καλή τύχη ο λόγος που την παίρνει τηλέφωνο ή αυτή την φλόγα δεν μπόρεσε να την βρει πουθενά αλλού.
Αν και ο Springsteen αποτελεί την μεγαλύτερη έμπνευση στην ζωή μου, ποτέ δεν πήρα τηλέφωνο κάποια από τις πρώην μου για να δω απλά τι κάνουν, πως είναι ? τι κάνουν τα παιδιά τους, ο άντρας τους, η μάνα τους.
Ίσως γιατί στο τέλος και εδώ που έχω φτάσει να μην αγάπησα ποτέ πραγματικά καμία, γιατί το Bobby Jean είναι ένα τραγούδι αγάπης, όχι ερωτικής αυτό είναι σίγουρο αλλά μιλάει για την αγάπη γενικότερα, από άνδρα σε γυναίκα, από γυναίκα σε άνδρα, από άνδρα προς άνδρα Την αγάπη που θα κουβαλάς μέσα σου για μια ζωή, είτε τον έχεις τον άλλον κοντά σου, είτε δεν θα τον ξαναδείς ποτέ.

Την μοναδική γυναίκα που αγάπησα στην ζωή μου και θα την αγαπω σαν την αγάπη που περιγράφει αυτό το τραγούδι, την είδα να κλαίει στην συναυλία του Springsteen,στο Hyde Park, στο συγκεκριμένο τραγούδι. Εκείνη την στιγμή ένιωσα κάπως περίεργα γιατί είδα έναν άνθρωπο να κατανοεί αυτή τη αγάπη και να την βλέπει στο πρόσωπο μου.

Το τραγούδι αυτό είναι για μένα η απόλυτη έννοια της αγάπης που ταυτίζεται με την μουσική, και παρότι ασχολούμαι με την μουσική δεν κατάφερα να νιώσω, να κλάψω από χαρά, με ένα τραγούδι επειδή το κατανοώ, καταλαβαίνω κάθε γαμημένη του λέξη και κάθε γαμημένη του νότα, ακομακαι οταν μπαίνει το σαξόφωνο στο τέλος που σε κάνει να ανατριχιάζεις.

Μπορεί να μην γράψω ποτέ κάποιο τραγούδι που θα ακουστεί στο ραδιόφωνο και εσύ δεν θα το ακούσεις ποτέ σε κάποιο σταθμό τυχαία σε κάποιο μοτέλ της εθνικής.
Κάθε φορά όμως που θα παίζω όμως αυτό το τραγούδι στην εκπομπή μου θα είναι για σένα, και ας μην το ακούσεις, γιατί δεν γράφτηκε ούτε για τα κορίτσια του Hornby, ούτε για τον Steve γράφτηκε για μένα και για σένα

Well if you do you'll know I'm thinking of you and all the miles in between
And I'm just calling one last time not to change your mind
But just to say I miss you baby, good luck goodbye, Bobby Jean

Και πίνω μπύρες

"Μπι όπως μπύρα" είναι ο τίτλος από το τελευταίο παραμύθι του Τομ Ρόμπινς, που είναι ωραίος παραμυθάς. Είναι και εκπαιδευτικό, γιατί μαθαίνεις πολλά πράγματα για κάτι πολύ αγαπημένο και όχι μόνο. Δεν είναι και πολύ μεγάλο, 100 και κάτι σελίδες που κάθε σελίδα σου προκαλεί δίψα για μπύρα.

Δεν αποφεύγει τις φιλοσοφίες του και τους στοχασμούς για την ζωή γενικότερα

Την γενναιότητα των ανθρώπων απέναντι στα ξωτικά της ζάχαρης. Το μεγαλείο του να έχεις θάρρος ακόμα και αν το θάρρος αυτό είναι ψεύτικο. Καλύτερα το ψεύτικο απ το καθόλου.

Να μην φοβάσαι να αγαπήσεις, ούτε καν όταν υπάρχει περίπτωση να μη σου ανταποδώσουν την αγάπη σου. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την μπύρα?

Μα φυσικά όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα έχουν να κάνουν με την ζωή

Και η ζωή είναι είναι σαν ένα ποτήρι μπύρας. Ο αφρός μπορεί να είναι γαργαλιστικός αλλά επιφανειακός σαν τον περισσότερο κόσμο και η ουσία της μπύρας είναι αυτό το κίτρινο υγρό.

Είναι πικρό άλλα αφήνει μία ωραία γεύση.

Εκεί θέλω να καταλήξω.

Γκι όπως Γκίνες

Θυμάστε ποτέ ένα συγκεκριμένο ποτήρι μπύρας?

Μπορεί να θυμάστε μια βραδιά με πολλά ποτήρια ή μπουκάλια ή κουτάκια μπύρας αλλά ένα ποτήρι συγκεκριμένο? Λοιπόν εγώ το θυμάμαι, τον Αύγουστο του 2001 στο εργοστάσιο παρασκευής της Guiness στο Δουβλίνο, που 4 τότε φίλοι (τώρα τα έφερε αλλιώς η ζωή) έπιναν το μαύρο ζουμί της Ιρλανδίας με τον μπεζ αφρό που στέκεται πάνω από τα χείλη σου σαν μουστάκι και βλέπουν τα 7 ψηλά κτίρια των εργατικών κατοικιών του Δουβλίνου, που περιγράφουν και οι U2 στο Running to Stand Still.

I see seven towers but I only see one way out

Α όπως Αμστελ.. γιατί έτσι μας αρέσει.

Αμστελ ή αλλιώς μπύρα οικοδομική.

Και φυσικά θυμάμαι και την ημέρα που ήπια τις περισσότερες μπύρες στην ζωή μου.

15 Αυγούστου του 2003 στο Μιρασολ με τον φίλο μου τον Χρήστο χάσαμε το μέτρημα στις 35 μπύρες και οι 2 μαζί.

Το μόνο που θυμάμαι είναι το θάρρος που είχα να οδηγήσω την μηχανή μου περίπου 10 χλμ μέχρι το σπίτι μου, αλλά χρειάστηκε να σταματήσω 4 φορές για κατούρημα.

Από τα κακά της μπύρας.

Και όπως λένε και τα Παιδιά από την Πάτρα

Το τσιγάρο στο τασάκι μου το άφησες και την καρδία μου πήρες

Και πίνω μπύρες...

στην υγειά σας

Απο τον Μαλάκα στο πρώτο...

Wheels- Foo Fighters

Οι Foo Fighters είναι ένα συγκρότημα που μου στάθηκε σε μια περίεργη φάση της ζωής μου. To πρώτο τους άλμπουμ με είχε απογοητεύσει κυρίως μετά τον θάνατο του kurt. Ακουγόταν σαν να ξεκοιλιάζουν το grunge. Ήρθε το colour & the shape να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Και να με κάνει να αγοράζω τα άλμπουμ τους χωρίς να τα πολυ ακούω. Τα μουσικά μου ακούσματα από την εποχή του colour μέχρι του in your honor άλλαζαν κατά καιρούς Με το in your Honor τους ξαναγάπησα, ήρθε και εκείνη η βραδία των 30ων γενεθλίων μου, να βλέπω μπροστά μου τον Dave Grohl να παίζει αυτό εδώ. Είναι από τα τραγούδια που σου σηκώνονται οι τρίχες στο σβέρκο. Περίμενα πως και πως ενα greatest hits για να το κάνω δώρο σε φίλους, που θα γιορτάζουν μέσα στον χειμώνα. Το νέο τους τραγούδι wheels είναι ένα rip off από τραγούδι του Tom Petty, (δεν ξέρω ποιο ακριβώς) αλλά μ αρέσει.

Stop me if you heard this one before (όλα του γάμου δύσκολα και η νύφη γκαστρωμένη)

Την περασμένη εβδομάδα η φίλη μου η Α. με τον Θ. απέκτησαν ένα ξανθό και γαλανομάτικο μωράκι ( Να τους ζήσει). Δεν το απέκτησε έτσι απλά, το κουβάλαγε 9 μήνες επάνω της.
Συνήθως μου αρέσει ο τρόπος που μου ανακοινώνουν οι φίλοι μου ότι περιμένουν παιδί.
Τα περισσότερα σημερινά ζευγάρια που αποκτούν παιδί, συνήθως παντρεύονται με το που το μαθαίνουν. Η Α. και ο Θ. είχαν αποφασίσει όμως να κάνουν συμβόλαιο συμβίωσης και να μην παντρευτούν.

2 μέρες πριν γεννήσει η Α. πήγαν να βγάλουν τα χαρτιά που χρειάζονται για να πάει, την επομένη που γεννηθεί το παιδί, ο Θ για αν αναγνωρίσει το παιδί.
Προέκυψαν όμως κάποιες δυσκολίες, αφού η Α. ήταν χωρισμένη πρόσφατα και δεν μπορούσαν να βγάλουν τα χαρτιά που θελαν.
Για να αναγνωρίσει ο πατέρας, το παιδί, διαζευγμένης γυναίκας, πρέπει να έχουν περάσει από την έκδοση του διαζυγίου 300 μέρες (10 μήνες). Στην περίπτωση της Α. δεν είχαν περάσει και έτσι το παιδί θα έπαιρνε το όνομα του πρώην άντρα της!
Φαντάσου λοιπόν να κάνεις παιδί και να μην έχει το δικό σου όνομα?
Και όχι μόνο αυτό, μετά πρέπει να κάνεις δικαστήριο και να αποποιηθεί ο πρώην συζηγος το παιδί, αλλά πρέπει να κάνεις και τεστ DNA ώστε να αποδείξεις ότι το παιδί είναι δικό σου!
Ο Θ. να έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό με αυτά που ακούει από τους υπαλλήλους του ληξιαρχείου και η Α. να μην ξέρει τι να κάνει, να έχει βάλει τα κλάματα και να αρχίζουν οι συσπάσεις αφού είναι με την κοιλιά μέχρι το λαιμό.
Οι υπάλληλοι να προσπαθούν να βρουν λύση, αφού κάτι παρόμοιο δεν τους έχει συμβεί. Η μονή λύση είναι τους λέει να παντρευτείτε, είναι πολύ εύκολο αρκεί να εκδώσετε 2 ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεως και μια αγγελία στην εφημερίδα τουλάχιστον 8 ημερες πριν. (Που εισαι Doc με την Delorian να μας γυρίσεις 8 μέρες πισω να βάλουμε μια αγγελία) Η Α. όμως γεννάει σε 2 μέρες και το παιδί πρέπει να δηλωθεί και δεν θα μπορεί να έχει ούτε καν το δικό της επώνυμο το παιδί, έστω για λίγες μέρες.

Κοιτανε στα κομπιουτερ οι υπαλληλοι, πως λενε την μανα και τον αντρα της, ε αυτο το ονομα θα εχει το παιδί. Σοκ και για τους 2 " συγγνωμη κυριε Θ αλλα το παιδί σας δεν θα έχει το όνομα σας"
Ο μοναδικός τρόπος να παντρευτούν είναι με εισαγγελική απόφαση.
Τρέχουν στην δικηγόρο όπου τους συντάσσει ένα χαρτί με το τι έχει συμβεί και τρέχουν στο δικαστήριο.
Για καλή τους τύχη, η αναπληρωματική εισαγγελέας κατανοεί το πρόβλημα τους, διότι και η ίδια είχε παντρευτεί κάπως έτσι και τους βγάζει απόφαση.
Τρέχουν στο ληξιαρχείο, τους βγάζουν τα χαρτιά του γάμου αλλά υπάρχει ένα μικρό κόλλημα.
Οι γάμοι στην Πάτρα γίνονται μόνο παρασκευή!
Οι υπάλληλοι τους λένε μπορείτε να δοκιμάσετε στο Ρίο, αν βεβαία βρείτε κανέναν γιατί λείπουν και σε άδεια οι περισσότεροι και συνήθως του γάμους τους προγραμματίζουν.
Παίρνουν τηλέφωνο και τους λένε, "ναι μπορούμε να σας παντρέψουμε αλλά πρέπει να είσαστε εδώ σε μισή ώρα!"
Από την Πάτρα μέχρι το Ρίο παίρνουν τηλέφωνο Μανάδες , πατεράδες, παππούδες, αδέρφια για να έρθουν, που άλλος ήταν στο κομμωτήριο, άλλος για μπάνιο, άλλος έπαιζε τάβλι, άλλος ήταν διακοπές.
Έτσι λοιπόν η μια μάνα κλείνει το μαγαζί και τρέχει, η άλλη φεύγει μισοχτενισμενη από το κομμωτήριο, ο πατέρας της νύφης σκάει στο δημαρχείο με μαγιό και σαγιονάρα.
Η νύφη με μια φόρμα ,ο γαμπρός με μιλιτερ βερμούδα και έρχεται και ο Δήμαρχος τύφλα από τα ούζα για να κάνει τον γάμο.
Αφού ο δήμαρχος κάνοντας λάθος τα ονόματα τους, μπερδεύοντας τα λόγια του, ρώτησε την νύφη και το γαμπρό αν δέχεται ο ένας τον άλλον... και δεχτηκαν
Είπε ας σφραγίσουμε αυτό τον γάμο ...ζητώντας τις βέρες.
Ποιες βέρες του λένε, χρειάζονται και βέρες? Δεν έχουμε!
Ας επισημοποιήσουμε τότε αυτό τον γάμο με ένα φιλί!
You may kiss the bride όπως θα έλεγαν και σε μια χολιγουντιανή ταινία.
Ευτυχώς τυχαία, ταυτότητες μόνο οι παππούδες είχαν, που έγιναν και μάρτυρες στον γάμο.
Απέναντι από το δημαρχείο του Ρίου έχει σουπερμάρκετ και πρόλαβαν ευτυχώς να πάρουν οι συμπεθέρες λίγο ρυζάκι και τους το ρίξουν.
Νομίζω ότι είναι ένας γάμος που θα θυμούνται για πάντα και θα την λένε στον μικρό Νικόλα και θα είναι υπερήφανος για τους γονείς του που έκαναν ένα rock n roll γάμο.
Επειδή σε αυτό τον γάμο δεν βρέθηκαν φίλοι των παιδιών και ούτε διάλεξαν τους κουμπάρους. Δεν είχε γλέντι μετά με τσάμικα, νησιωτικά, βαλς και ντίσκο επιτυχίες.
We went down to the courthouse
and the judge put it all to rest
No wedding day smiles no walk down the aisle
No flowers no wedding dress
που λέει και ένα τραγούδι, ( ενας Bruce πάντου κολλάει) θα ήθελα να τους αφιερώσω το παρακάτω, επειδή τα κατάφεραν στο τέλος και να το χορέψουν μέχρι το τέλος.

August and everything after

...ο τίτλος είναι από το πρώτο άλμπουμ των Counting Crows, που έλιωνε την βελόνα του πικάπ μου πριν από 15 χρόνια. Τι άλλο έκανα τα καλοκαιριά προσπαθώ να θυμηθώ. Τα καλοκαιριά που ήμουν παιδί. Τότε που τίποτα δεν με κούραζε.
Που έπαιρνα το λεωφορείο για να πάω για μπάνιο. Και λεωφορείο που μισθωνόταν από τον δήμαρχο της περιοχής και πήγαινε όλη η γειτονιά.Δηλαδή γριές, γέροι και παιδιά.

Και οι τελευταίες οικογενειακές διακοπές στην Χαλκιδική το 87, αφού τα αδέρφια μου είχαν μεγαλώσει και έπρεπε να μεγαλώσω και εγώ.
Κρυφτώ στην γειτονιά, βόλτες με τα ποδήλατα, από την κάτω Αρόη μέχρι του Διάκου για να πιούμε νερό και πάλι πίσω και πάλι από την αρχή και να περάσουμε από το σπίτι του συμμαθητή μας και αν θα τον αφήσει η μανά του να έρθει μαζί μας.

Το παγωτό "Σικάγο"

Το χτυπητό αυγό της γιαγιάς, με τον καφέ για να μην μυρίζει αβγουλίλα.

Pac-man και τηγανιτές πατάτες στον Μαραλέτο.

Και μετά οι πρώτες εφηβικές βόλτες στο Ρίο για γκομενισματα.

το skate με τα walkman μαζί και την κασέτα των Peppers.

Οι πρώτες εκπομπές στον πειρατικό σταθμό radio quatro.

Και τώρα αυτό που με κάνει και καταλαβαίνω ότι είναι καλοκαίρι είναι οι κοπέλες που βγαίνουν στο μπαλκόνι φορώντας μια πετσέτα για να απλώσουν το μαγιό τους.
Οι ηλικιωμένος κυρίες με τις πλαστικές καρέκλες ή τα σκαμνάκια στο δρόμο που κάνουν chat.
Και το κορμί σου όταν είναι αλατισμένο.
Το άλλο που μου μένει στο μυαλό κάθε καλοκαίρι είναι οι δίσκοι που ακούω και ομολογώ ότι μέσα σε λίγες μέρες άκουσα μαζεμένα πολύ καλά πράγματα. Μερικά απο αυτά είναι:

• όπως τους Jj αν και δεν έχω και τα ιδία γούστα στα καινούρια με τον Κύριο Ιλό ,αυτό πραγματικά είναι από τα καλύτερα του καλοκαιριού.

• Δεν θα βαρεθώ να ακούω για πολύ καιρό τους Αρκτικ Μανκις και το νέο τους άλμπουμ που είναι τρελή stonerιά. πάρτετο

• Έπαθα πλάκα με τους Gliss εδώ και το άλμπουμ ολόκληρο Devotion Implosion. (βάλε τερμα το Morning Light)
  

• Crack the Style - Mastodon αν και δεν ακούω μεταλιες αυτό πραγματικά αξίζει.

• Συνεχίζω και ακούω από τον Ιούνιο μια φορά την εβδομάδα τουλάχιστον Pains of Being pure at heart.

• Mike Snow που είναι το ένα τραγούδι καλύτερο από το άλλο.

• Και φυσικά δεν πας διακοπές πουθενά χωρίς Wilco.
• Τελειώνουμε την Πίκρα του Νικ Χορνμπυ, λίγο αδιάφορο αλλα καλογραμμένο.
• Διαβάζουμε το Μαγαζάκι των αυτοκτονιών του Jean Teule

• Και πολλά περιοδικά...

Καλές διακοπες και καλή ξεκουραση

( Η φωτο είναι του R.S.P όπως και πολλές που βάζω κατα καιρούς)

Φεγγάρι Αυγουστιάτικο υψώνεται

...που λέει και ο Παπάζογλου. Πάνε χρόνια από τότε και αυτό άρχισε να με τρομάζει, που δεν μπορώ να θυμηθώ χρονολογίες και ημερομηνίες και πως περνάνε τα χρόνια.
Θυμάμαι όμως όλα τα άλλα, γυρνούσα από μπάνιο με το μηχανάκι μου και καθώς ανέβαινα την Γερμανού προς Αρόη, δεν είχε καλά καλά νυχτώσει, όταν πίσω από τον Παναχαϊκό, πρόβαλε με ορμή το πιο τεράστιο φεγγάρι που έχω δει στην ζωή μου. Έκανα στην άκρη και συνέχιζα να το χαζεύω για πολύ ώρα.
Από τότε κάθε Αύγουστο πανσέληνο τρέχω να το προλάβω, πηγαίνοντας προς Αρόη.
Περισυ έτυχε η πανσέληνος να είναι δεκαπενταύγουστος με ολική έκλειψη και το χαζεύαμε από το κάμπινγκ της Πύλου με το Harvest Moon στο i-pod.
Και φέτος πάλι έκλειψη έχει και λένε τα ζώδια ότι δεν είναι και πολύ καλό.
Αυτές οι εκλείψεις μας τρέλαναν φέτος.
Πάρε λοιπόν 10 για να σάξεις λίγο.

Blue Moon Revisited (a song for Elvis) - Cowboy Junkies
Climbing to the Moon (John Brion mix) - Eels
This is how we walk on the Moon - Arthur Russel
Fly me to the Moon - Bobby Womack
Moonlight Mile - Doors
Rock on the Moon- Cramps
Havana Moon - Chuck Berry
Harvest moon - Neil Young
Meet you at the Moon - Imelda May
Moon River - Henry Mancini

There is a silence...

that comes to a house where no one can sleep

Τα φώτα στα βουνά, από τις ανεμογεννήτριες, αναβοσβήνουν με τον ρυθμό της σιωπής σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο...

It's night time in my small city... και η σιωπή προήλθε από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μου , όταν ξαφνικά χάθηκε το σήμα του mojo ,την ώρα που ακουγόταν το Visions of Johanna , στον στίχο The country music station plays soft But there's nothing, really nothing to turn off...

Δεν έψαξα για άλλο σταθμό, ούτε τον αέρα δεν άκουγα, δεν φυσούσε και ας πήγαινα γρήγορα, ούτε την μηχανή του αυτοκινήτου μπορούσα να ακούσω.

Ούτε ένα τραγούδι δεν μπορούσα να φέρω στο μυαλό μου.

Κοιτούσα τα φώτα της πόλης πίσω μου, τα φώτα στα απέναντι χωριά και τα αστέρια. Eνιωσα εκείνη την σιωπή που υπάρχει στα camping τις μεγάλες ώρες, που κοιτάς τα αστέρια μέσα από την σκηνή. Δεν υπάρχει τίποτα εκείνη την στιγμή, εκτός από εσένα και τον ουρανό. Και μου αρέσει και η στιγμή που φέυγει η νύχτα και ξημερώνει και ο ουρανός μοιάζει με θολωμένο ούζο.

Αχ θέλω να κάνω κάμπινγκ, ένα μήνα ή μια εβδομάδα, έστω μιά νύχτα μόνο μαζί σου.

Να με περιποιείσαι, γιατί εγώ θα έχω στήσει την σκηνή , θα έχω οδηγήσει, θα έχω φέρει όλα τα απαραίτητα για τις ανέσεις σου. Εσύ θα μου φέρνεις ότι χρειάζομαι, θα ψάχνεις να βρεις βρύση για να πλύνεις τα ρούχα μου και να σε βλέπω να απομακρύνεσαι με την σκάφη και να νιώθω βασιλιάς. Ο βασιλιά της σκηνής μας και όταν θα γυρίζουμε στο σπίτι θα γίνομαι πάλι ο υπηρέτης σου.

Η σιωπή με ακολουθεί στο σπίτι και προσδοκά στωικά κάτι για να την σπασει, υπάρχει και το ενδεχόμενο να διαρκέσει επ'άπειρον

25 years burning down the road ( 25 χρόνια άρωστος)

Κάθε Παρασκευή απόγευμα μαζί με τα αδέλφια μου καθόμασταν στο ξύλινο πάτωμα του σπιτιού μας ,μπροστά απ την πρώτη μας έγχρωμη τηλεόραση, για να δούμε την εκπομπή Mουσικόραμα στην ΕΡΤ1 με παρουσιαστή τον Κώστα Γκούτη.

Ήταν Ιούνιος του 1984 και θυμάμαι πάντα τα εντυπωσιακά βιντεο του Michael Jackson, της Madonna, των Duran Duran, των Survivor, του Steve Miller. Αλλά εκείνη την Παρασκευή έδειξε το βίντεο κλιπ από το Νο 1 άλμπουμ εκείνης της εποχής. Το άλμπουμ ήταν το Born in the USΑ και το βίντεο το dancing in the dark.

(σκηνοθεσία Brian DePalma)

O Bruce Springsteen άγνωστος καλλιτέχνης για ένα αγόρι που μόλις είχε τελειώσει το νηπιαγωγείο με άριστα και περίμενε με αγωνία να πάει στην πρώτη τάξη του δημοτικού. Ένας άντρας πάνω σε μια σκηνή να χορεύει πέρα δώθε με απλές κινήσεις, να τραγουδάει και στο τέλος να σηκώνει μια κοπέλα (Courtney Cox) από το κοινό για να χορέψει μαζί της. Ενθουσιάστηκα περισσότερο από ό,τι βίντεο είχα δει μέχρι εκείνη την στιγμή στην ζωή μου.

Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα την δύναμη που είχε ένας τραγουδιστής στην σκηνή, με ένα απλό χαμόγελο του γοητεύει μια κοπέλα από το πλήθος.

Ούτε make up, ούτε εφέ, ούτε φανταχτερά ρούχα όπως οι περισσότεροι εκείνης της εποχής.

Όλο το υπόλοιπο βράδυ προσπαθούσα να χορέψω αυτό το τραγούδι που έπαιζε στο μυαλό μου και να κάνω τις κινήσεις του, όταν κάθε άλλο παιδί στην ηλικία μου θα έκανε μπιου μπιου με το στόμα του και τα φανταστικά πιστόλια. (These guns for hire).

Για καλή μου τύχη η αδερφή μου που πήγαινε γυμνάσιο, έκανε πάρτι την επόμενη μέρα και ο ξάδερφος μου έφερε δίσκους για να παίξει μουσική , ανάμεσα σε αυτούς τους δίσκους ήταν και το BITUSA

.

Kαθόμουν κρυφά στο πάρτι και τον έπρηζα να βάλει Μπρους, μιας και το Σπρινγκστην μου ήταν δύσκολο να το πω. Την Δευτέρα το πρωί η μητέρα μου αγόρασε το δίσκο και τον άκουγα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Έμαθα να διαβάζω τους τίτλους,, να τους γράφω και να βάζω την μητέρα μου να μου εξηγεί τον κάθε στίχο. Το αγαπημένο μου ήταν φυσικά το born in the usa. Ο ρυθμός στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι αξεπέραστος . Η δύναμη από τα ντραμς,, η κραυγή του και οι στίχοι του που ακόμα και σήμερα είναι το πιο παρεξηγημένο του τραγούδι.

Ένα αντιπολεμικό έπος που πολλοί το θεωρούν ακόμα ύμνο στην Αμερική, που μόνο αυτό δεν είναι.

Απλά διάβασε του στίχους και μην κανείς σαν βλάχος επιδειξίας baaawn in the usa. Δεν είσαι 7 χρονών πια.

Το εξώφυλλο? (Annie Leibovitz) the red , white and blue. Tο φθαρμένο κόκκινο καπέλο του baseball στην κολότσεπη, το άσπρο μπλουζάκι και το ξεβαμμένο LEVI’S 501 μπροστά από την αμερικάνικη σημαία με μια στάση σαν να την κατουράει. Όλο το νόημα του δίσκου αυτή είναι η αμερική σας.

Στο κόσμο υπήρχε σπρινγκστηνομανια - 20 εκατομμύρια πωλήσεις δεν είναι και λίγες για ένα άλμπουμ.

Οι συγγενείς μας από την Αμερική μου έφεραν και μπλουζάκια με τον Bruce που δεν τα έβγαζα από πάνω μου. Οι αφίσες από την Μανίνα , Μπλέηκ και Αγόρι, κοσμούσαν πλέον τους τοίχους του δωματίου μου.

Τα νέα βιντεοκλίπ στο μουσικόραμα ήταν για τον επόμενο χρόνο και άλλη μια ταινία που έφτιαχνα στο μυαλό μου.

I’m on fire (ποια γυναίκα δεν θα ήθελε να τηνς το τραγουδήσει και πόσο ωραίο να στο τραγουδάει μια γυναίκα) –glory days ( well the slips away leaves you with nothing mister, but boring stories of .. για να μην λες ιστορίες απο τον στρατό. - my hometown ,αυτά ήταν τα βίντεο αν και έβγαλε και αλλά 2 single που δεν είχαν βίντεο όπως το cover me και το I’m going down (εδώ και μια διασκευη απο την florence) Όλα τα single στο τοπ 10 Αγγλίας - Αμερικής αλλά κανένα νο 1 ..

Είχε βέβαια και μερικά αλλά τραγούδια όπως το bobby jean, που ήταν και η μεγάλη επιρροή του Nick Hornby για να γράψει το HIGH FIDELITY ,με το ανατριχιαστικό σαξόφωνο του Clarene Clemons στο τέλος.

Παντα δεν ήθελες κάποιον να ξέρεις οτι we like the same music we like the same bands we like the same clothes.

Υπήρχε το No surrender που έτυχε να είναι, καθόλου τυχαία, το όνομα της ελληνικής κοινότητας του Springsteen, αφού όσοι τον γνώρισαν τότε δεν τα παράτησαν να ακούν την μουσική του, να ταυτίζουν τις ζωες με κάτι που είναι αληθινό.

Τα διασκεδαστικά working on the highway και darlington county που είναι κλεμμένα από το summertime blues και honky tonk woman αντίστοιχα αλλά και πάλι ποιος άλλος την δεκαετία του 80 μπορούσε να φέρει τον αυθεντικό ήχο της δεκαετίας του 60 μέσα στις synth pop gay χαζομάρες.

Φυσικά δεν ξεχνάει κανείς το downbound train ( τι έκανε άραγε το κορίτσι του να πει Joe I got to go we had it once we ain’t got it any more), ίσως για πολλούς το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ με το οποίο ένωσε την ατμόσφαιρα του Nebraska με το BITUSA, που ήταν η αμέσως επόμενη αγορά μου, για να συμπληρώσω όλη την μέχρι τότε δισκογραφία του μέσα στον επόμενο χρόνο, δηλαδή σε ηλικία 8 χρονών είχα ακούσει όλους τους δίσκους του.

Ο Bruce έγραψε πάνω από 100 τραγούδια για να επιλέξει τα 12 και μερικά bsides όπως το pink cadillack , shut out the lights , Johnny bye bye, stand on it και το Janey, don’t you lose heart.

Το τελευταίο τραγούδι που έγραψε για το άλμπουμ ήταν το dancing in the dark αφού ο μάνατζερ του έλεγε ότι δεν έχει καλό single.

Επίσης ήταν το πρώτο άλμπουμ που βγήκε σε ψηφιακή μορφή δηλαδή το ξεπερασμένο πλέον cd.

Ήταν το άλμπουμ που άλλαξε για πάντα την ζωή του. Γνώρισε την Patti Scialfa, αλλά παντρεύτηκε την Julianne Philips. Eπαιζε μπροστά σε 100.000 κόσμο, έγινε ο απόλυτος ροκ σταρ σε μια εποχή που το mtv καθόριζε πλέον την μουσική.

Το 1975 ήταν το μέλλον του rock n roll και μια δεκαετία αργότερα βρισκόταν εκεί για να το σώσει.

Δεν υπήρχε dylan ,δεν υπήρχαν stones.

Δεν τον ανακήρυξε τυχαία το περιοδικό rolling stone “Voice of the decade”

Φορώντας ένα τζιν ένα μπλουζάκι και μια μπαντανά στο κεφάλι του με μια fender telecaster να είναι η προέκταση του εαυτού του και μια e street band να δίνει την ψυχή της σε κάθε νότα.

Έγινε πλούσιος και διάσημος όσο δεν θα φανταζόταν κανείς στην ζωή του και έμεινε πιστός σε αυτό που ήταν και σε αυτό που αγάπησε.

Με έκανε εμένα να αγαπήσω την μουσική, να μάθω για τον elvis ,τον bob , τον roy ,τους stones, τον chuck ,την καντρι, την soul ,τον tom waits και την Αμερική, πως είναι πέρα από αυτό που έβλεπα στις ταινίες .

Να πιστεύω το ότι η αγάπη έχει πρόσωπο και 25 χρόνια μετά να νιώθω σαν εκείνο το 7χρονο αγόρι που έπαιρνε την τινάχτρα για τα χαλιά της μάνας του και την έκανε κιθάρα.

(σε κάθε τραγουδι και σε κάθε όνομα εχει λινκ)

On the Road, again.

Με αφορμή την επέτειο των 40 χρόνων από τον θάνατο του
Jack Kerouac που έγραψε ο MR.A.
Ξέθαψα μια παλιά φωτογραφία που τράβηξα στις 17 Αυγούστου του 2000 για να τελειώσει το φίλμ των διακοπών μας στην Ζάκυνθο.
Σε πήγα σπίτι σου και γύρισα στο πατρικό μου και είχε η γειτονιά μια τρομακτική ερημιά. Ακόμα την θυμάμαι. Μου ήρθαν οι παιδικές αναμνήσεις στο μυαλό.
Τότε που οι εξώπορτες ήταν ξεκλείδωτες, οι βεράντες είχαν τηλεοράσεις,οι γονείς μου έπαιζαν μπιρίμπα με τους γείτονες και εμείς παίζαμε κρυφτό.
Εκείνη την βραδιά οι δρόμοι ήταν άδειοι. Τίποτα δεν θύμιζε το μέρος που μεγάλωσα. Ούτε παιδιά, ούτε φωνές, ούτε καν κανένας στο μπαλκόνι.
Playstation, internet, chat rooms ρουφούσαν τα παιδικά μυαλά, διαφθείρωντας τα, απομονώνοντάς τα. Που θα παίζουν τα δικά μου παιδιά αναρωτήθηκα. Που θα μάθουν να πέφτουν, να χτυπάνε,να ματώνουν, να κάνουν ζαβολιές να λένε ψέματα, να σπρώχνει το ένα το άλλο?Θα φτιάξουν αποστειρωμένες γειτονιές όπως στο Lawn Dogs?
Χρειάζεται ολόκληρη προετοιμασία στην ζωή σου πριν βγεις στον Δρόμο.Να μπορείς να μιλήσεις με κάποιον που δεν έχεις ξαναδεί και δεν πρόκειται να ξαναδείς.
Εκείνη την περίοδο της ζωής μου ταξίδεψα με κάθε μέσο εκτός από οτοστόπ.
Έχω ταξιδέψει με τα άθλια τρένα της χώρας μας και τα γρηγορότερα της Ευρώπης.Έχω κάτσει πρώτη θέση σε αεροπλάνο αλλά πήρα και πτήση που στοίχιζε 10 ευρώ με την Ryanair.
Έκατσα δίπλα σε παπάδες, φαντάρους, γριές στο ΚΤΕΛ αλλά ποτέ σε μια σαν αυτήν την κοπέλα του Τζακ Κέρουακ.


Ξανά έπιασα λοιπόν από την αρχή το βιβλίο και βρήκα μέσα αναμνήσεις από εκείνη την εποχή. Και μια κάρτα από την Μαδρίτη που δεν σου έστειλα ποτέ.
Μαζί με το βιβλίο μου έρχεται στο μυαλό και αυτό το τραγούδι του Dwight Yoakam, με δυο ακόρντα και δυο στίχους τα λέει όλα.
όμως πόσο μακρυα μπορεις να εισαι απο το πουθενα?

Τέλε-βιζιόν!!!

Σε μια συνέντευξη που είχα κάνει στον Τζουμα, αυτό που πρόλαβα τον ρωτήσω,γιατί ο άνθρωπος μίλαγε ασταμάτητα , ήταν το αν είχε κρατήσει κάποιες σημειώσεις απο την ζωή του για να θυμάται όλα αυτά που έχει γράψει στο βιβλίο του.
Μου είπε οτι τίποτα δεν είχε σημειώσει ποτέ , ούτε ημερολόγια, ούτε τίποτα. Αρκει να ξύσεις λίγο το μυαλό σου και τα θυμάσαι όλα.
Πριν απο 2 εβδομάδες ο seagaze έγραψε για το ΜΑΛΑΚΑ πιο μαλακά και άνοιξε ένα σκονισμένο ντουλάπι του μυαλού μου.
Ο δίσκος του Χαρρυ Κλυν "Για Δέσιμο" ήταν η πρώτη κασέτα που είχα ποτέ στην ζωή μου.
Ήμουν 3 χρονών και τα πρώτα λόγια που ήξερα ήταν τα τραγούδια του Χαρρυ Κλυν και συγκεκριμένα αυτό.
Μια κόκκινη αντεγραμμένη κασέτα με τα γράμματα της Μαμάς μου, καλλιγραφικα, Χαρρυ Κλυν. Τον άκουγα και γέλαγα με την φωνή του γιατι δεν πολυκαταλάβαινα.
Οταν τον είδα κιόλας μετά από χρόνια στο "Αλαλουμ" και το "εις μνήμην",με τις μεταμφιέσεις του, έγινε το είδωλο μου.
Εκεινη την εποχή έκανε και show σε νυχτερινά μαγαζιά.
Ακολούθησε και το ΜΑΛΑΚΑ και το ΤΙΠΟΤΑ το 1987 και κάπου
εκεί σταμάτησα να πολύ ασχολούμαι με τον ΧΑΡΡΥ άλλα που και που αν θέλω να γελάσω βάζω αυτό εδώ το βίντεο. Τα αστεία του μπορεί να μην τα καταλαβαίνουν πιο νέοι αλλα δεν νομίζω
η Ελλαδίτσα να βγάλει ποτε αλλον τετοιο stand up comedian.

Το 10 το καλό!

Αναρωτιέμαι αν τα remasterd και τα re-issues απευθύνονται σε εμενα ή αν κάποιος πιτσιρικαςπου ξεκινάει να ακούει μουσική θα αγόραζε αυτο το δίσκο.
Αυτό το συγκεκριμένο re-issue με έκανε να αισθανθώ ηλικιωμένο.
Επειδη ενηλικιώθηκε. Εκλεισε τα 17.
Ποτέ πέρασαν 17 χρόνια από τότε που αγόρασα το Ten?
Από την Δισκοθήκη στην Πατρέως. Σε βινύλιο!
Που το έγραψα σε κασέτα για να το άκουω μέσα στο λεωφορείο
Όταν πήγαινα για Αγγλικά.Που έγραφα το Black σε κασέτα μαζί με άλλα τραγούδια για να το δώσωσε εκείνο το κορίτσι. Που στηνόμουν στο Mtv για να δω το βίντεο του Jeremy.
Που ακόμα προσπαθώ να μιμηθώ την φωνή του Eddie Vedder όταν τραγουδάω Oh I , oh I stay Alive.Που είχα τους στίχους του Oceans γραμμένους πάνω στο θρανίο μου.
Ακόμα έχω εκείνο το καρό πουκάμισο που είναι ίδιο με αυτό που φόραγε ο Vedder.
Οι Pearl Jam είναι ένα άπο τα καλύτερα ροκ γκρουπ των τελευταίων 20 χρόνων.
Πρώτα από όλα γιατί ήταν συνεπείς, ήταν εμπορικοί ενάντια στο σύστημα.
Έδιναν τα κομμάτια τους στο ιντερνετ,τα μπουτλεγκ τους ελεύθερα να τα κατεβάσεις.
Αν είχες γραφτεί στο φαν κλαμπ, όλα τα «ακυκλοφόρητα» τραγούδια που έβαλαν σε αυτές τις επανεκδόσεις τα ήξερες ήδη. Και τα έχεις! Εκαναν δώρα στους φαν τους.
Θα καταλάβαινε όμως ένα παιδί σήμερα το 2009 αυτά που νιώσαμε όλοι εμείς το 1992?
Την δύναμη που πηγάζει απο αυτή την μουσική, τόσο βαθύ και τόσο οργισμένο.Την μελωδικότητα που μπορεί να έχει μια σκληρή κιθάρα.
Την μοναδική φωνή του Vedder που σε κάνει να ανατριχιάζεις όταν τραγουδάει.
“I know someday you'll have a beautiful life,
I know you'll be a sun in somebody else's sky, but why
why, why can't it be, can't it be mine¨.
Εγώ το άκουσα στο μυαλό μου και ανατρίχιασα.
Αυτό σου δίνει αυτό το άλμπουμ , ότι σου μένει, σε στοιχειώνει.
Είναι αληθινός ήχος , δεν προσποιείται κάτι που δεν είναι. Δεν έχει πόζα και τρελά.
Το ενδιαφέρον σε αυτή την επανέκδοση εκτός απο το dvd με το MTV unplugged του 1992,είναι το διαφορετικό ρεμιξ που έχει κάνει ο Brendan o’brien, που αφήνει τις κιθάρες ελεύθερες, τις αφήνεινα φαλτσάρουν και κάνει τα τραγούδια πιο εύθραυστα.
Τον ήχο που ήθελαν οι ίδιοι οι Pearl Jam και τον συνέχισαν στις επόμενες δουλειές τους.Τα τραγούδια αυτά δεν χάνουν την αξία τους,
ότι και ρεμιξ να τους κάνεις. Γιατί τέτοια άλμπουμ βγαίνουν... Once
Το special collectors edition που έχω βάλει στην φωτογραφιούλα είναι το κάτι άλλο.
Ειναι και λίγο ακριβούτσικο!.Τους pearl jam τους είδα μια και μοναδικη φορα στο κλειστο του ΟΑΚΑ και σχεδον σε όλη την συναυλια έκλαιγα με ένα τεραστιο χαμόγελο.
Εδω είναι το Black, live απο την Αθήνα.

how i lost my beard

Πέρασα από το Αστυνομικό τμήμα Πατρών για να πάρω μια δήλωση,
απέναντι ακριβώς είναι ένα παλιό μπαρμπεράδικο.
Μπαίνω μέσα! Ο πιο μεγάλος σε ηλικία διαβάζει εφημερίδα
και χαζεύει τηλεόραση, και ο άλλος μόλις έχει τελειώσει με
τον μοναδικό πελάτη του μαγαζιού
Θα ξυριστω, έχω να βάλω ξυράφι από τον Σεπτέμβρη στα μαγουλά μου,απο τον γάμο του Τζονάκου και της Σόφις. Που μόλις υποδέχτηκαν τον γιο τους.
Αυτός που θα με ξυρίσει είναι κωφάλαλος και του ζωγραφίζω σε μπλοκάκι πως θέλω να μου αφήσει την φαβορίτα.Μπαίνει και άλλος πελάτης , είναι φίλος τους έχει φωνή μάγκα, βραχνή kαι μιλάνε για φαγητά Έχει το στομάχι του και μετά από το πολύ κρασί τρώει 2 πιάτα πατσά, αλλά ο καλός πατσάς πρέπει να έχει πόδι μέσα
Έμαθα ποιος έχει καλή φέτα και ποια ταβέρνα καλό κρασί και φτηνό
Δεν μίλησα καθόλου, ο μπαρμπέρης δεν άκουγε, αν άκουγε θα μίλαγε.
Ο άλλος μπαρμπέρης, ο μεγάλος, παίρνει να κλείσει ημιδιαμονή σε ξενοδοχείο από τις 7 το απόγευμα μέχρι τις 9,γιατί άραγε?
Το δέρμα μου είναι κάτασπρο μετά την nivea, το ταλκ και την κολόνια
Είχα να δω το πρόσωπο μου 7 μήνες. Με πονάει το πρόσωπο μου δεν είναι μαλακό πια.
Το νιώθω πιο άγριο. Πληρώνω 7 ευρό , με ξεσκονίζει ,μου φοράει το μπουφάν και του αφήνω πουρμπουάρ. Βγαίνω έξω και νιώθω τον αερα της πόλης λίγο διαφορετικό.
Απλά δεν είχα τι να κάνω και το μόνο που ήθελα ήταν αυτό.

It's night time in the small city

Καμία ιστορία δεν θα είχε διαφορετική εξέλιξη, Βρέξει-χιονίσει, κυριακή βράδυ και συγκεκριμένα στην Πάτρα.
Όταν διάβαζα το Με τις ευλογίες του Θεού του Νικολό Αμανιτι ,
γύριζα βιάστηκα στο σπίτι να συνεχίσω την ιστορία.
Τώρα τίποτα δεν με κάνει να γυρίσω σπίτι, ούτε βιβλίο, ούτε ταινία.
Είδα το Milk και το Reader, από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς και δεν έχω όρεξη να δω τίποτα.
Τελείωσα και το Flight of the Concords, περιμένω να ολοκληρωθούν και οι κύκλοι του Lost, του Office, του Californication και του How I met your Mother
Για να μπορέσω να περάσω ήρεμα τα βράδια μου.
Πάρκαρα το αυτοκίνητο στο κέντρο της Πάτρας και βγήκα να περπατήσω μόνος μου.
Δεν ήθελα να παω πουθενά ,ούτε να πιω , ούτε να μιλήσω με κάποιον.
Μου άρεσαν οι βρεγμένοι δρόμοι,τα πολύχρωμα Φώτα του καρναβαλιού.
Και η ησυχία στους δρόμους.
Τις ώρες που περπατάω συνήθως έχει τόση φασαρία που χάνω πολλά πράγματα. Ωραία κτίρια , άσχημα κτίρια , βιτρίνες με ρούχα , είδη για το σπίτι και που τίποτα από όλα αυτά δεν θέλω να αγοράσω.
Από την τρίτη έχω βάλει στο I-pod το no line on the Horizon των U2 και δεν έχω όρεξη να το ακούσω.
Άκουσα το νέο άλμπουμ των Bat for Lashes και με έκανε να ξανακούσω το πρώτο τους. Καμία σχέση, πολύ ανώτερο το Fur and Gold.
O υπόλοιπος κόσμος που κυκλοφορούσε αυτό το παγωμένο βράδυ ήταν ζευγάρια που έψαχναν κάποιο μέρος να έχει κόσμο να μπουν.
Ακόμα και αν είσαι ζευγάρι ψάχνεις να βρεις κάπου να μην είσαι μόνος σου. Περίεργο, ε?
Τα απορριμματοφόρα έτρεχαν να αδειάσουν τους γεμάτους κάδους σκουπιδιών που θα ξαναγεμίσουν την επόμενη μέρα.
Ξαναμπήκα στο αυτοκίνητο, το θερμόμετρο έδειχνε 4 βαθμούς , ο λεβιές των ταχυτήτων είναι πολύ παγωμένος, μόλις μπήκαμε στην επόμενη μέρα, δεν νυστάζω και το πρωί έχω δουλειά.
Φοβάμαι να κοιμηθώ γιατί θα με κυνηγάνε οι τύψεις στα όνειρα μου για αυτά που θέλω να κάνω και τα αναβάλω.

Love Sick

Ο έρως είναι που δημιουργεί στους ανθρώπους ειρήνη,
στα πελάγη γαληνη και απανεμιά.
Τους ανέμους κοιμίζει, στα θλιμένα χαρίζει,
ύπνο κορμιά
ΑΓΑΘΩΝ
Κάπου στο 400 τόσο Π.Χ.το συμπόσιο (περι έρωτος) του Πλάτωνα τα λέει όλα για τον έρωτα.Λέει ακόμα ότι όποιος είναι ερωτευμένος είναι τυχερός γιατι έχει την τύχη να νιώθει.Ακομα και αν ο έρωτας δεν ειναι αμοιβαίος
Και ο έρωτας ειναι η πιο σοβαρή αρώστια που μπορει να πάθει ο άνθρωπος,
γιατι κανένας γιατρός δεν θα σου δώσει την ίαση παρα μόνο αυτος που έχει τον έρωτα σου.Βέβαια την συμβουλή, του Σπύρου Σπυράκου, δεν την λέει οτι ο Ερωτας με έρωτα περνάει.
Και κυρίως αν υπάρχει καψούρα, δηλαδή η κάψα στα ούρα.(Πανούσης)
Εγώ τον Αγιο ΒΑλεντίνο,μεγάλη η χάρη του, τον έμαθα απο την τηλεοπτικη σειρα, βασισμενη σε κομικ ,που έβαζε ο ΑΝΤ1ς στις αρχές της δεκαετίας του 90 VALENTINA , με την Demetra Hampton (πάει χάθηκε αυτη?).
Ευχομαι λοιπον ο Αγιος Βαλεντίνος να βάλει το χέρι του και να αρωσήσετε όλοι απο έρωτα, αν και λίγο δύσκολο με τα τραγουδια αυτά να μην αρωστήσεις, τουλάχιστον θα σε κάνουν να λιωσεις.

Jenny Lewis with the Watson Twins – Melt your Heart
Paul Weller - You do something to me
Prince - If I was your Girlfriend
Dire Straits - Romeo & Juliet
Mojave 3 - Where is the Love
Van Morrison - I'll be your Lover, Too
Neil Young - Such a Woman
Geraint Watkins - Unto you
Tom Waits - Blue Valentine
Stargazer - Lovesong

(υπάρχει και μικρό δωράκι , ψάξε στα τραγούδια)

girl that speak

I was walking down the street minding my own on buisiness
όταν ξαφνικά άκουσα την συζήτηση 2 κοριτσιών...
έλεγε λοιπόν η μία στην άλλη
" σου λέω είναι φοβερός! Έχει βίλα στον Αγ. Βασίλη και τρία αυτοκίνητα.
Ενα alfa Romeo , ένα audi και ένα BMW ΤΖΙΠ!!
Καλά άσε μην σου πω τι αυτοκίνητα έχει ο πατέρας του".
Ανταριάστηκα, σκέφτηκα κοίτα να δεις πως σκέφτεται μια γυναίκα.
Σκέφτηκα καλλίτερα... λέω τις γυναίκες τις έχει πιάσει η οικονομική κρίση
περισσότερο από τους άνδρες
Αλλά και οι άνδρες το έκαναν αυτό και πριν την κρίση...
Κάτι ήξερε ο Βέγγος.

Sales!!!

Αρχίνισαν και οι εκπτώσεις την περασμένη Πέμπτη.
α) Παιδιά έκαναν κοπάνα από το σχολείο για να τρέξουν στα μαγαζιά.
Η κρίση δεν αγγίζει τα παιδιά, γιατί οι γονείς δεν θέλουν να τους στερήσουν τίποτα.
Ο πιτσιρικάς είναι ο καλλίτερος καταναλωτής.
Βλέπε στον κινηματογράφο με Twilight, βλέπε με μουσική είτε είναι Χατζηγιάννης,η Evanescence ή Linkin Park. Είτε είναι Starbucks και Wesco μπλουζάκια
Αν είσαι πάνω από 18 χρονών και κάνεις τα παραπάνω. Πετάς τα λεφτά σου
Β) στην Ελλάδα οι εκπτώσεις ισχύουν σχεδόν μόνο για ρούχα και παπούτσια.
Όλα τα site που πουλάνε cd έχουν εκπτώσεις , για παράδειγμα μπορείς να αγοράσεις από το play.com το άλμπουμ της Santogold της Lykke Li και το Carried to Dust των Calexico με 6,90 euros. Από το bangcd.com το Α&Ε των Spiritualized μόνο με 5,49 euros. Έτσι και αλλιώς τα κατεβάζουμε που τα κατεβάζουμε όλοι πλέον.
Αν κάποιο άλμπουμ αξίζει να το έχεις το κάνε λίγους μήνες υπομονή και θα το πάρεις και δεν θα κλαις τα λεφτάς σου.
Γ) Κάποτε αγόραζα έναν δίσκο ή ένα cd και τον έλιωνα , μέχρι να αγοράσω τον επόμενο και τώρα έχω τα πάντα πριν κυκλοφορήσουν από αγαπημένους καλλιτέχνες και δεν τους δίνω καν σημασία. Μπορεί και τότε να ΄πέταγα τα λεφτά μου αγοράζοντας ένα δίσκο που δεν τον ξανάκουσα αλλά είτε θα ήμουν πιο παρορμητικός να τον αγοράσω και θα το αγαπούσα πιο πολύ.
Μπορείς να αγαπήσεις το MP3?

Christmas Day movies

Παρά τα 31 μου χρόνια, Τα Χριστούγεννα είναι η μοναδική ημέρα που η Μητέρα μου δεν με αφήνει να παω για snowboard. Όσα χρόνια και αν περάσουν θα είναι η ημέρα που θα αισθάνομαι σαν το μικρό παιδί στο σπίτι. Ακόμα και όταν θα έχω και εγώ μικρό παιδί. Θα μου λένε τι να κάνω.
Τα Χριστούγεννα είναι η ημέρα που βλέπεις την οικογένεια σου χωρίς να έχει συμβεί κάτι κακό.
Βέβαια παω στοίχημα ότι το γιορτινό τραπέζι έχει γκρίνιες, από το αν είναι καλό το φαγητό , στο ποτέ θα παντρευτείς. Αλλά οικογένεια είναι και δεν μπορείς να τους παρεξηγήσεις, γιατί δεν σε παρεξηγούν και αυτοί.
Ακόμα και τους παρατήσεις και κανείς μαζί με τους φίλους σου.
Λατρεύω όμως το Χριστουγεννιάτικο πρωινό, είναι ο λόγος που αποφεύγω τα ρεβεγιόν της παραμονής και τα μπαρ. Για να απολαύσεις το συγκεκριμένο πρωινό πρέπει να έχεις προετοιμαστεί από το προηγούμενο βράδυ.
Ξυπνάς και φτιάχνεις καφέ , τρώγοντας , μελομακάρονα, δίπλες και κουραμπιέδες και βλέπεις τις αγαπημένες σου ταινίες ξαπλωμένος στον καναπέ με τις πυτζάμες τις παντόφλες και αν υπάρχει και ρόμπα ακόμα καλλίτερα!!
Προσοχή οι ταινίες πρέπει να είναι guilty pleasure.
Ποια από τις 10 παρακάτω να διαλέξω για σήμερα?

1.Bad Santa ( H λέξη fuck χρησιμοποιείται 147 φορές, πολλές δεν είναι για Χριστουγεννιάτικη ταινία?)
2.Die Hard (Χριστούγεννα στο L.A. και O Bruce Willis με μαλιά. Yipi - kai-ye motherfucker! )
3.The Elf ( Αρχικά ήταν να το παίξει ο Jim Carrey αλλά ευτυχώς προτίμησαν τον Will Ferrel)
4. Princess Bride (My name is Inigo Montoya, you killed my father. Prepair to die.)
5.Breakfast at Tiffanys ( Ότι καλλίτερο αν έχεις βγει το προηγούμενο βράδυ)
6.Gremlins ( τα αθώα δώρα μπορεί να είναι επικίνδυνα)
7.Scrooged ( τρομερό ρημεηκ σε παραμύθι του Chales Dickens)
8.Nightmare Before Christmas (βασισμένο σε ένα ποίημα του Tim Burton που έβλεπε τον στολισμό μιας βιτρίνας παιχνιδιών από Halloween να γίνεται Χριστουγεννιάτικη)
9.Planes, Trains & Automobiles ( Ακόμα με κάνει και βουρκώνω με την απίστευτη μουσική της και την ερμηνεία του John Candy)
10.Mixed Nuts ( Βασισμένο στο θεατρικό ο Αϊ Βασίλης είναι σκέτη λέρα, από τις πρώτες ταινίες του Adam Sandler)
11. You’ve got Mail (Αυτό ή το when Harry met Sally)
12.Back to the Future ( γιατί την αγόρασα σήμερα για δώρο στο ανιψιό μου)

Suicidal

I remember doing nothing on the night Sinatra died
and the night Jeff Buckley died
And the night Kurt Cobain died
And the night John Lennon died
I remember I stayed up to watch the news with everyone
And that was a lot of nights
And that was a lot of lives
Who lost the tickets to what they need

Αυτοί είναι οι στίχοι από το τραγούδι του Badly drawn boy στο τραγούδι You were right
Σχεδόν όλοι μας δεν κάναμε τίποτα όταν ακούσαμε ότι πέθανε κάποιος.
Όταν κυκλοφόρησε αυτό το τραγούδι ο Elliot Smith δεν είχε πεθάνει.
Είμαι σίγουρος ότι θα τον είχε αναφέρει.
Τον Elliot Smith μας τον γνώρισε ο Gus Van Sand στην ταινία Good Will Hunting όπου προτάθηκε για Oscar για το τραγούδι του Miss Misery. Φυσικά το έχασε από την Celine Dion και από το My Heart Will Go On.
Στο soundtrack αυτής της ταινίας ακουγόταν και ένα τραγούδι που θα το ζήλευε οποιοσδήποτε τραγουδοποιός , το Between the Bars.
Βασικό του στοιχείο ήταν η ακουστική κιθάρα που συνόδευε την φωνή του μέσα από στίχους αισιόδοξους και ρομαντικούς για την ζωή.
Την ζωή που θα ήθελε να έχει ζήσει ο ίδιος αλλά το αλκοόλ και τα ναρκωτικά τον τραβούσαν κάτω και ακούγαμε την φωνή του πληγωμένη μαζί με τα δάχτυλα του να ματώνουν πάνω στις χορδές.
Ο Elliot Smith κυκλοφόρησε 5 δίσκους εν ζωή , μέσα σε αυτούς το αριστουργηματικό Either/or και 2 μεταθανάτιων , μέσα σε αυτούς ο δίσκος που μόλις είχε τελειώσει πριν αυτοκτονήσει , το From a basement to a hill.
Ένα τροβαδουριστικο punk album που δυστυχώς δεν κατάφερε να ζήσει ο ίδιος ένα άλμπουμ που θα τον έκανε το ροκ σταρ που κάθε καλλιτέχνης ονειρεύεται..
Κοιμόταν κάτω από μια γέφυρα στο Portland σκεπασμένος από χαρτοκιβώτια σαν άστεγος και έγραφε τα τραγούδια του.
Στις 21 Οκτωβρίου του 2003 μετά από ένα τσακωμό με την τότε φίλη του , αυτομαχαιρωθηκε εισχωρώντας ένα κουζινομάχαιρο στο στήθος του.
Σε ένα κίτρινο post it άφησε το τελευταίο του μήνυμα γράφοντας “I’m sorry Elliot”
Ήταν 34 χρονών
Στην ταινία του Wes Anderson «The royal Tennenbaum» υπάρχει μια σκηνή όπου ο Luke Wilson κάνει απόπειρα αυτοκτονίας και ακούγεται το τραγούδι του Smith “ Needle in the Hay” και σκέφτομαι καμία φορά ότι Life imitates Art…