Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Και πίνω μπύρες


"Μπι όπως μπύρα" είναι ο τίτλος από το τελευταίο παραμύθι του Τομ Ρόμπινς, που είναι ωραίος παραμυθάς. Είναι και εκπαιδευτικό, γιατί μαθαίνεις πολλά πράγματα για κάτι πολύ αγαπημένο και όχι μόνο. Δεν είναι και πολύ μεγάλο, 100 και κάτι σελίδες που κάθε σελίδα σου προκαλεί δίψα για μπύρα.

Δεν αποφεύγει τις φιλοσοφίες του και τους στοχασμούς για την ζωή γενικότερα

Την γενναιότητα των ανθρώπων απέναντι στα ξωτικά της ζάχαρης. Το μεγαλείο του να έχεις θάρρος ακόμα και αν το θάρρος αυτό είναι ψεύτικο. Καλύτερα το ψεύτικο απ το καθόλου.

Να μην φοβάσαι να αγαπήσεις, ούτε καν όταν υπάρχει περίπτωση να μη σου ανταποδώσουν την αγάπη σου. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την μπύρα?

Μα φυσικά όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα έχουν να κάνουν με την ζωή

Και η ζωή είναι είναι σαν ένα ποτήρι μπύρας. Ο αφρός μπορεί να είναι γαργαλιστικός αλλά επιφανειακός σαν τον περισσότερο κόσμο και η ουσία της μπύρας είναι αυτό το κίτρινο υγρό.

Είναι πικρό άλλα αφήνει μία ωραία γεύση.

Εκεί θέλω να καταλήξω.

Γκι όπως Γκίνες

Θυμάστε ποτέ ένα συγκεκριμένο ποτήρι μπύρας?

Μπορεί να θυμάστε μια βραδιά με πολλά ποτήρια ή μπουκάλια ή κουτάκια μπύρας αλλά ένα ποτήρι συγκεκριμένο? Λοιπόν εγώ το θυμάμαι, τον Αύγουστο του 2001 στο εργοστάσιο παρασκευής της Guiness στο Δουβλίνο, που 4 τότε φίλοι (τώρα τα έφερε αλλιώς η ζωή) έπιναν το μαύρο ζουμί της Ιρλανδίας με τον μπεζ αφρό που στέκεται πάνω από τα χείλη σου σαν μουστάκι και βλέπουν τα 7 ψηλά κτίρια των εργατικών κατοικιών του Δουβλίνου, που περιγράφουν και οι U2 στο Running to Stand Still.

I see seven towers but I only see one way out


Α όπως Αμστελ.. γιατί έτσι μας αρέσει.

Αμστελ ή αλλιώς μπύρα οικοδομική.

Και φυσικά θυμάμαι και την ημέρα που ήπια τις περισσότερες μπύρες στην ζωή μου.

15 Αυγούστου του 2003 στο Μιρασολ με τον φίλο μου τον Χρήστο χάσαμε το μέτρημα στις 35 μπύρες και οι 2 μαζί.

Το μόνο που θυμάμαι είναι το θάρρος που είχα να οδηγήσω την μηχανή μου περίπου 10 χλμ μέχρι το σπίτι μου, αλλά χρειάστηκε να σταματήσω 4 φορές για κατούρημα.

Από τα κακά της μπύρας.

Και όπως λένε και τα Παιδιά από την Πάτρα

Το τσιγάρο στο τασάκι μου το άφησες και την καρδία μου πήρες

Και πίνω μπύρες...

1 σχόλιο:

masquerade είπε...

Πόσο συμφωνώ με το μεγαλείο του ψεύτικου θάρρους...
Όσο για την μπύρα, παραθέτω από Τομ Ρόμπινς: Ι should mention that only the female hop plants are used in making beer, which may be why men are so attracted to it. It's a mating instinct.