Bobby Jean

You know that one...? που λέει και ο Nick Hornby στο βιβλίο του High Fidelity στην σελίδα 158
για το τραγούδι του Springsteen απο το Born in The USA.

Μάλιστα ήταν και από τα τελευταία τραγούδια που ηχογράφησε για το άλμπουμ και οι κακές γλώσσες λένε ότι το έγραψε για τον Steve van Zandt, που έφευγε από την e street band.
Είναι λίγο περίεργο τραγούδι, γιατί δεν ξέρεις αν μιλάει για κάποιο κορίτσι ή για αγόρι, αφού ο τίτλος του περιέχει και τα ανδρικό και γυναικείο όνομα, Bobby Jean.

Σπρινγκστηνολογοι πιστέυουν πως το εγραψε για τον Little Steven.

O Hornby πιστεύει πως είναι κορίτσι και για αυτό ο ήρωας του, Rob Gordon, παίρνει τηλέφωνο τις πρώην του για να δει αν είναι καλά, ότι του έλειψαν,αντίο και καλή τύχη, και όλοι θα νιώθουν καλά. και θα προχωρησουν την ζωή τους.

Το ερώτημα πάντως θα παραμείνει άλυτο, είναι ένα απλό αντίο και καλή τύχη ο λόγος που την παίρνει τηλέφωνο ή αυτή την φλόγα δεν μπόρεσε να την βρει πουθενά αλλού.
Αν και ο Springsteen αποτελεί την μεγαλύτερη έμπνευση στην ζωή μου, ποτέ δεν πήρα τηλέφωνο κάποια από τις πρώην μου για να δω απλά τι κάνουν, πως είναι ? τι κάνουν τα παιδιά τους, ο άντρας τους, η μάνα τους.
Ίσως γιατί στο τέλος και εδώ που έχω φτάσει να μην αγάπησα ποτέ πραγματικά καμία, γιατί το Bobby Jean είναι ένα τραγούδι αγάπης, όχι ερωτικής αυτό είναι σίγουρο αλλά μιλάει για την αγάπη γενικότερα, από άνδρα σε γυναίκα, από γυναίκα σε άνδρα, από άνδρα προς άνδρα Την αγάπη που θα κουβαλάς μέσα σου για μια ζωή, είτε τον έχεις τον άλλον κοντά σου, είτε δεν θα τον ξαναδείς ποτέ.

Την μοναδική γυναίκα που αγάπησα στην ζωή μου και θα την αγαπω σαν την αγάπη που περιγράφει αυτό το τραγούδι, την είδα να κλαίει στην συναυλία του Springsteen,στο Hyde Park, στο συγκεκριμένο τραγούδι. Εκείνη την στιγμή ένιωσα κάπως περίεργα γιατί είδα έναν άνθρωπο να κατανοεί αυτή τη αγάπη και να την βλέπει στο πρόσωπο μου.

Το τραγούδι αυτό είναι για μένα η απόλυτη έννοια της αγάπης που ταυτίζεται με την μουσική, και παρότι ασχολούμαι με την μουσική δεν κατάφερα να νιώσω, να κλάψω από χαρά, με ένα τραγούδι επειδή το κατανοώ, καταλαβαίνω κάθε γαμημένη του λέξη και κάθε γαμημένη του νότα, ακομακαι οταν μπαίνει το σαξόφωνο στο τέλος που σε κάνει να ανατριχιάζεις.

Μπορεί να μην γράψω ποτέ κάποιο τραγούδι που θα ακουστεί στο ραδιόφωνο και εσύ δεν θα το ακούσεις ποτέ σε κάποιο σταθμό τυχαία σε κάποιο μοτέλ της εθνικής.
Κάθε φορά όμως που θα παίζω όμως αυτό το τραγούδι στην εκπομπή μου θα είναι για σένα, και ας μην το ακούσεις, γιατί δεν γράφτηκε ούτε για τα κορίτσια του Hornby, ούτε για τον Steve γράφτηκε για μένα και για σένα

Well if you do you'll know I'm thinking of you and all the miles in between
And I'm just calling one last time not to change your mind
But just to say I miss you baby, good luck goodbye, Bobby Jean

Lumiere Brother- Fiction (and his real past)

Στην 20δα μου με τα άλμπουμ του 2009 έβαλα 2 ελληνικά άλμπουμ.

Το ένα από αυτά ήταν το Fiction απο τον Lumiere Brother.

Ενα ποπ άλμπουμ που δεν έχει κιθάρες, ούτε ηλεκτρικές, ούτε ακουστικές. Έχει πιάνα, συνθια και πολλά φωνητικά. Τραγούδια ευαίσθητα και ρομαντικά που θα μπορούσαν να γίνουν και soundtrack του μυαλού σου καθώς περπατάς ή οδηγείς χωρίς να χρειάζεται να τα ακούσεις. Σαν αυτό. Στιχους που έγραψε από δω και από κει. Στο εξοχικό, στο διαμέρισμα του στη Γαλλία όταν ήταν φοιτητής, στο αμάξι του και στην Πάτρα.Βλέπεις πίσω από το όνομα Lumiere Brother βρίσκεται το όνομα Θανάσης Χριστοδούλου, γνωστός και ως αδερφός της Μονικα. Αλλά μήπως η Μόνικα ήταν για μερικούς από εμάς η αδερφή του Θανάση? Δεν έχει σημασία γιατί τα παιδιά έχουν ταλέντο και δεν έχει σημασία αν είναι αδέρφια εκτός αν θέλεις απλά να κουτσομπολεύεις. Κανείς δεν ανακάλυψε το ταλέντο τους, το ήξεραν και οι 2 από πολύ καιρό. Έδειξαν σε εμάς το ταλέντο τους.

Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα τους Serpentine support στους Pleasure σε μια συναυλία στο Telonio. Παρουσίαζαν για πρώτη φορά το Flood, τοτε και ένας πιτσιρικάς με κατσαρά μαλλιά, γυαλιά μια κιθάρα και μια τσίχλα στο στόμα μου έκανε πολύ περισσότερη εντύπωση από τους Pleasure.

Oι Serpentine χωρίς να το θέλουν έγιναν super group. Η αρχική σύνθεση εκτός από τον Θανάση είχε τον Salvatore και μετα την Evira των Abbie Gale. μετά έφυγαν αυτοί και ήρθε ο Δημήτρης Τσιρόπουλος -Vat 69 και η αδερφή του Monika, μαζί του είχαν μείνει ο Δημήτρης Μάρκου στο μπάσο και ο Γιάννης Ματσούκας, ο καλύτερος ντράμερ που έχω δει ποτέ στην ζωή μου, που πήγε μετά στους My wet Calvin. Δυστυχώς δεν κατάφεραν να δισκογραφήσουν ποτέ άλλα άφησαν μερικά ντέμο που ίσως κάποια μέρα να έχουν πολύ μεγάλη αξία.Για μένα που παρακολουθώ την σκηνή της Πάτρας σίγουρα έχουν. όπως και οι συναυλίες τους που μπορεί να ήταν λίγες, αλλά όλες έχουν και μια μικρή ιστορία.

Στην ιστορία τουλάχιστον του μυαλού μου θα μείνουν και αυτά τα 2 τραγούδια.

For Your Ghost

Thrown Away

(απο αριστερά : Lumiere, Vat69, Giannis και η μικρή Μόνικα)

Where's my funny Girl

Polichinelle by Prayer Boat

I said the first thing that came into my head
I said you have a friend in me who knows
That's running's not the same for everyone
'Cause if you stay there has to be someone to hold you
Every day, someone to need you
To make a fire out of the grey confusion

There's nothing on the radio
You've gone as far as you can go
Everywhere is emptiness
And everyone is loneliness
But I'll help you if you want me to
I'll help you if you let me through
I'll be the one you tell
Let it go Polichinelle

Where's the funny girl?
Are you ready to believe it's true
That everything we love we lose?
Only in your mind can you choose
Not to live again
And you could find your smile tomorrow
Remember what was beautiful
Not the dark inventions of your burning sorrow

There's nothing on the radio
You've gone as far as you can go
Everywhere is emptiness
And everyone is loneliness
But I'll help you if you want me to
I'll help you if you let me through
I'll be the one you tell
Let it go Polichinelle

run, abandon your name
The lies, the hurt and the blame
Tonight you're standing on the edge
In hopeless tears that only I can hear
The telephone can't bring you here

Και πίνω μπύρες

"Μπι όπως μπύρα" είναι ο τίτλος από το τελευταίο παραμύθι του Τομ Ρόμπινς, που είναι ωραίος παραμυθάς. Είναι και εκπαιδευτικό, γιατί μαθαίνεις πολλά πράγματα για κάτι πολύ αγαπημένο και όχι μόνο. Δεν είναι και πολύ μεγάλο, 100 και κάτι σελίδες που κάθε σελίδα σου προκαλεί δίψα για μπύρα.

Δεν αποφεύγει τις φιλοσοφίες του και τους στοχασμούς για την ζωή γενικότερα

Την γενναιότητα των ανθρώπων απέναντι στα ξωτικά της ζάχαρης. Το μεγαλείο του να έχεις θάρρος ακόμα και αν το θάρρος αυτό είναι ψεύτικο. Καλύτερα το ψεύτικο απ το καθόλου.

Να μην φοβάσαι να αγαπήσεις, ούτε καν όταν υπάρχει περίπτωση να μη σου ανταποδώσουν την αγάπη σου. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την μπύρα?

Μα φυσικά όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα έχουν να κάνουν με την ζωή

Και η ζωή είναι είναι σαν ένα ποτήρι μπύρας. Ο αφρός μπορεί να είναι γαργαλιστικός αλλά επιφανειακός σαν τον περισσότερο κόσμο και η ουσία της μπύρας είναι αυτό το κίτρινο υγρό.

Είναι πικρό άλλα αφήνει μία ωραία γεύση.

Εκεί θέλω να καταλήξω.

Γκι όπως Γκίνες

Θυμάστε ποτέ ένα συγκεκριμένο ποτήρι μπύρας?

Μπορεί να θυμάστε μια βραδιά με πολλά ποτήρια ή μπουκάλια ή κουτάκια μπύρας αλλά ένα ποτήρι συγκεκριμένο? Λοιπόν εγώ το θυμάμαι, τον Αύγουστο του 2001 στο εργοστάσιο παρασκευής της Guiness στο Δουβλίνο, που 4 τότε φίλοι (τώρα τα έφερε αλλιώς η ζωή) έπιναν το μαύρο ζουμί της Ιρλανδίας με τον μπεζ αφρό που στέκεται πάνω από τα χείλη σου σαν μουστάκι και βλέπουν τα 7 ψηλά κτίρια των εργατικών κατοικιών του Δουβλίνου, που περιγράφουν και οι U2 στο Running to Stand Still.

I see seven towers but I only see one way out

Α όπως Αμστελ.. γιατί έτσι μας αρέσει.

Αμστελ ή αλλιώς μπύρα οικοδομική.

Και φυσικά θυμάμαι και την ημέρα που ήπια τις περισσότερες μπύρες στην ζωή μου.

15 Αυγούστου του 2003 στο Μιρασολ με τον φίλο μου τον Χρήστο χάσαμε το μέτρημα στις 35 μπύρες και οι 2 μαζί.

Το μόνο που θυμάμαι είναι το θάρρος που είχα να οδηγήσω την μηχανή μου περίπου 10 χλμ μέχρι το σπίτι μου, αλλά χρειάστηκε να σταματήσω 4 φορές για κατούρημα.

Από τα κακά της μπύρας.

Και όπως λένε και τα Παιδιά από την Πάτρα

Το τσιγάρο στο τασάκι μου το άφησες και την καρδία μου πήρες

Και πίνω μπύρες...

στην υγειά σας

Mitrelino's Top 100 songs for the decade

Είναι τα τραγούδια που ακούστηκαν περισσότερο απο κάθε άλλο τραγούδι απο το 2002 μέχρι σήμερα, καθημερινά απο τις 20.00 εως τις 22.00 στο Mojo Radiο 107,7

1.SEVEN NATION ARMY – WHITE STRIPES
2.TAKE ME OUT – FRANZ FERDINAND
3.MR. BRIGHTSIDE- KILLERS
4.MAPS – YEAH YEAH YEAHS
5.CLOCKS- COLDPLAY
6.IN THE SUN – JOSEPH ARTHUR
7.THE RAT - WALKMEN
8.HANG ME UP TO DRY – COLD WAR KIDS
9.WOLF LIKE ME – TV ON THE RADIO
10.LAST NITE - STROKES
DAFT PUNK IS PLAYING AT MY HOUSE – LCD SOUNDSYSTEM
FISTFULL OF LOVE ANTONY & THE JOHNSONS
SET THE FIRE TO THE THIRD BAR – SNOW PATROL feat. Martha Wainwhright
CRAZY – GNARLS BARKLEY
HEY YA - OUTCAST
REBELION (LIES) – ARCADE FIRE
BACK TO BLACK – AMY WINEHOUSE
LONG WALK HOME – BRUCE SPRINGSTEEN
NO ONE KNOWS – QUEEN OF THE STONE AGE
STEADY AS SHE GOES – RACONTEURS
THINGS HAVE CHANGED – BOB DYLAN
CALIFORNIA WAITING – KINGS OF LEON
DISILUSION – BADLY DRAWN BOY
TUNNELS – ARCADE FIRE
I BET YOU LOOK GOOD ON THE DANCEFLOOR – ARCTIC MONKEYS
FRONTIER PSYCHATRIST - AVALANCHES
CAN’T STOP – RED HOT CHILLI PEPPERS
SUCH GREAT HEIGHTS – POSTAL SERVICE
NEW SLANG - SHINS
THERE THERE – RADIOHEAD
BEAUTIFUL DAY – U2
LOVE IN A TRASHCAN – THE RAVEONETTES
OVER & OVER – HOT CHIP
SOMEBODY TOLD ME – KILLERS
STARS ALL SEEM TO WEEP – BETH ORTON
STARLIGHT – MUSE
THE GREATEST – CAT POWER
COMFORTABLY NUMB – SCISSOR SISTERS
CLINT EASTWOOD – GORILLAZ
HURT – JOHNNY CASH
FLOAT ON – MODEST MOUSE
FOREVER LOST – MAGIC NUMBERS
THE ONE YOU LOVE – RUFUS WAINWRIGHT
SO ALIVE – RYAN ADAMS
MADE UP LOVESONG # 3- GUILLEMOTS
BEST OF YOU – FOO FIGHTERS
LOSE YOUR SELF – EMINEM
BOULEVARD OF BROKEN DREAMS – GREEN DAY
THE SEED (2,0) – THE ROOTS
POSTCARDS FROM ITALY – BEIRUT
HEARTBEATS – KNIFE
CAPRICORN –RAINING PLEASURE
SHE FELL INTO MY ARMS – ED HARCOURT
ESKIMO – DAMIEN RICE
KIDS – MGMT
DO YOU REALIZE – FLAMING LIPS
THE RISING – BRUCE SPRINGSTEEN
TOO YOUNG – PHOENIX
FIRST OF THE GANG TO DIE – MORISSEY
505 – ARCTICMONKEYS
THE MESS WE ARE IN – PJ HARVEY/ THOM YORK
THERE IS AN END – HOLLY GOLIGHTLY & GREENHORNES
MY GIRLS – ANIMAL COLLECTIVE
OLD WHITE LINCOLN – GASLIGHT ANTHEM
IDIOTEQUE – RADIOHEAD
MY MISTAKES WERE MADE FOR YOU – LAST SHADOW PUPPETS
ESSENCE – LUCINDA WILLIAMS
THE STREETS ARE OURS – RICHARD HAWLEY
BLACK CAB – JENS LEKMAN
PRECIOUS – DEPECHE MODE
SAVE ROOM – JOHN LEGEND
WHEN THE STARS GO BLUES – RYAN ADAMS
OVER THE HILL- MONIKA
WHAT’S0 GIRL TO DO – BAT FOR LASHES
US – REGINA SPECTOR
EVERYBODY’S CHANGING – KEANE
YOUNG FOLKS – PETER BJORN & JOHN
WE BOTH GO DOWN TOGETHER – DECEMBERISTS
ALICE – TOM WAITS
ROCK N’ ROLL QUEEN – SUBWAYS
RAIN FALLS FOR WIND – SLEEPY JACKSON
LOVER I DON’T HAVE TO LOVE – BRIGHT EYES
DON’T PANIC – COLDPLAY
AN HONEST MISTAKE – BRAVERY
CRYSTAL – NEW ORDER
IN A STATE – UNKLE
NONE OF US ARE FREE – SOLOMON BURKE
THE LEAVERS DANCE – VEILS
THIS MODERN LOVE – BLOC PARTY
MURDER THAT SOUND – INFADELS
COLES CORNER – RICHARD HAWLEY
BLACK HEART – CALEXICO
YOU YOU YOU – MARY & THE BOY
EVIL – INTERPOL
HOW IT ENDS – DEVOTCHKA
POLICHINELLE – PRAYER BOAT
SLIPPING HUSBAND – THE NATIONAL
TRAPEZE SWINGER – IRON & WINE
WE ARE NOWHERE AND IT’S NOW – BRIGHT EYES
UNTO YOU – GERAINT WATKINS

Hey Santa! Bring me some tunes!

Μου αρέσουν τα ποστς που είναι βουτηγμένα στο ταψί με τα μελομακάρονα. Σαν αυτά που τρώει ο γλίτσας, του Ηλία Κυριαζή.
Λατρεύω να κάνω τις εκπομπές με χριστουγεννιάτικα τραγούδια που τα έχω κλέψει από την εκπομπή του Dylan. Στην πόλη μου δεν χιονίζει ούτε αυτές τις μέρες ούτε ποτέ, εκτός σπανίων περιπτώσεων.
Και πόσο αγαπώ το χιόνι, φέτος τα Χριστούγεννα όμως με έπιασαν! Με έπιασε να αγοράσω καινούρια στολίδια για το δέντρο, να πάρω δώρα για τους φίλους μου, να ακούσω τα ανίψια μου να τραγουδάνε τα κάλαντα και να μπερδεύουν τα λόγια τους.
Την ημέρα των Χριστουγέννων να φάω την γαλοπούλα της μαμάς και μετά να μην σηκωθώ από τον καναπέ, βλέποντας κλασικές ταινίες. Φέτος έχω τάξει στον μεγάλο μου ανιψιό να δούμε το Goonies και εγώ είμαι πιο ενθουσιασμένος από αυτόν. Ελα όμως που οι υπόλοιπες υποχρεώσεις (τέλη κυκλοφορίας, δημοτικά τέλη κλπ) θα αφήσουν τα ανίψια μου χωρίς μεγάλο χρηματικό έπαθλο για τα κάλαντα, το δέντρο μου γυμνό από στολίδια και φωτάκια και τους φίλους μου χωρίς δώρα. Αλλά υπόσχομαι όταν ανακάμψουν τα οικονομικά μου να μην το ξεχάσω και ας είναι το Πάσχα ή καλοκαίρι ή τα επόμενα Χριστούγεννα
Το μόνο που μπορώ να δώσω τώρα είναι μερικά από τα αγαπημένα μου χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Merrry x-mas εβριγουαν!

Born Under a bad sign

Το Κακό με το να έχεις τα γενέθλια σου στο τέλος της χρονιάς ,είναι ότι με το που μπαίνει η νέα χρονιά σε μεγαλώνουν όλοι έναν χρόνο.
Το πότε είσαι? Το 77? Και 2010 δηλαδή 33. Και ας έχει γεννηθεί Νοέμβριο ή Δεκέμβριο.
Ε, λοιπόν εγώ φέτος ένιωσα ότι έχασα μια χρονιά. Δεν ήμουν ποτέ 31. Έγινα 32 με το που μπήκε το 2009. Οι γονείς μου με έκαναν 30 απο τόυε που πάτησα τα 25 και 35 απο τότε που πάτησα τα 30.Και τα 32 είναι δύσκολη ηλικία. Τουλάχιστον έτσι βλέπω και στους γύρω μου. Άντρες και Γυναίκες. Οι γυναίκες βλέπουν το βιολογικό τους ρολοι με τον τρόπο που έχεις ξυπνήσει και κάθεσαι ακόμα στο κρεβάτι κοιτώντας το ξυπνητήρι. Περιμένοντας να χτυπήσει για να σηκωθείς.
Έχουν και οι άντρες όμως βιολογικό ρολόι, που σου λέει ότι μετά τα 35 δεν θα έχεις και πολύ κουράγιο για να κάνεις αυτά που θέλεις στην ζωή σου και πλησιάζει η ώρα που θα συμβιβαστείς.
Φέτος λοιπόν είναι η πρώτη φορά μετά τα 25α μου γενέθλια που με πιάνει μια ελαφριάς μορφή κατάθλιψη. Είναι επείδη θα ζήσω τα 32 δέυτερη φορά. Γάματα.

Το χειρότερο τραγούδι

απέκτησε το βιντεο που του αξίζει


χρωστάω ένα καλό αφιέρωμα στο family guy

σου-σουρεάλ

• Τα καλύτερα Σου, υπάρχουν στον Μπαλάσκα στον Άγιο βασίλειο στο Ρίο./Γενικά όλα τα μικρά γλυκά κοκ , εκλερακια παγωτίνια είναι unpectable./Τα υπόλοιπα είναι εντελώς μέτρια. Αλλά και το μέτριο ζαχαροπλαστείο της Πάτρας είναι το καλύτερο της Αθήνας. Γενικά πάσχει η πρωτεύουσα από ζαχαροπλαστεία.

• Σήμερα το πρωί ένας έγχρωμος πλανόδιος πωλητής της 7^ης τέχνης προσπαθούσε να πουλήσει ένα ντοκιμαντέρ για το 2012 και την συντέλεια του κόσμου. /Ταυτόχρονα διέσχιζε τον δρόμο αυτοκίνητο με μεγάφωνα και διαφήμιζε την επιθεώρηση Ξανά….ΠΑΣΟΚόλητο με Ψάλτη, Τόνυ Άντονι, Ευριπιωτη, Τσιβιλίκα./Ο Τσιβιλίκας χαραμίζεται πραγματικά ενώ θα μπορούσε α έχει ρόλους σε TV και κιν/φο.
• Willard Grant Conspiracy την Παρασκευή στο Rodeo αλλά τους χάνω, γιατί το Pop Babylon πλέον αναλαμβάνει μικρά Live στην Πάτρα, με ανερχόμενους μουσικούς που κυρίως θέλουν χώρο να εκφραστούν.

Ξεκίνημα με τον Lolek την Παρασκευή 23/10 στο Ευοί Ευάν


s

• Το pop baby και στο εξώφυλλο του Q μαζί με τους Prodigy

• Χάλια η λίστα του uncut με τα καλύτερα της δεκαετίας./Είπαμε άλλα όχι και 2 άλμπουμ του Dylan και το Smile του Brian Wilson./Αδικείται και το Heartbreaker του RyanAdams, άλμπουμ που αξίζει να είναι στην πεντάδα.

• Η καλή η δισκοθήκη είναι αλφαβητικά και χρονολογικά αν και θα μου άρεσε και autobiographical όπως στο High Fidelity./Πρώτο τι βάζεις τους ABBA ή τους Α flock ofseagulls. Τελευταίο όμως δεν υπάρχει απορία είναι ZZ TOP που επειδή είμαι βλάχοαμερικάνος θα πάω να τους δω./Τα πρώτα 5 άλμπουμ τους είναι φανταστικά, τα 80’s τα βαριέμαι πολύ.Θα ήθελα πολύ να παίξουν το Just got back from baby's.

Summer is over

It's night time in my small city...

It's getting cold after dark...

The streets are wet, the rain just stoped and only the snails are not sleeping. You know what that means.... the summer is over.

A girl called Dusty used to sing a song like that.

Here she is from 1964 Dusty Springfield with the summer is over

(photo by R.S.P.)

Sunday Ride

Είναι λίγο άρρωστος ο καιρός. Δεν ξέρεις αν πρέπει να βάλεις το πάπλωμα ή την κουβερτούλα. Ξυπνάω κάθε πρωί με τον λαιμό μου κλεισμένο. Μετά από λίγο κάπως σάχνω. Πρέπει να κόψω και το κάπνισμα.
Ωραίος όμως καιρός για βόλτες με ανοιχτό το παράθυρο του αυτοκινήτου.
Άνοιξε επιτέλους το si-doux και είναι πολύ ωραίο. Και είναι και διαχωρισμένο καπνίζοντες και μη καπνίζοντες Το μόνο μαγαζί που το έκανε.
Μικρά live set ξεκινάνε στο ευ οι ευ αν, από παρασκευή 23 Οκτωβρίου, με Lolek.
Jonathan Richman στο Λιθογραφείο στις 27.
Κατεβάζω ταινίες, δίσκους τραγούδια, γεμίζει ο σκληρός και αδειάζει το μυαλό μου. Και πόσο θέλω να γράψω μία κασέτα ρε γαμώτο. Αλλά που να τις βρεις?
Πόσο το έχω ζήσει αυτό που γράφει το Back to Mono... κάτι ξέρει και η Ζωή
Δεν μπορώ να ακούσω τις εκπομπές που θέλω στο Pop Lie γιατί εκείνη την ώρα κάνω εγώ.
Είδα όμως το νέο βίντεο των RAMMSTEIN που "γαμάει".
Αν δεν μου πει κάποιος ότι είναι καλό το βιβλίο του Cave δεν θα κάτσω να το διαβάσω. Όλο κλάπες διαβάζω τελέυταία. Ξαναδιάβασα το Τώρα θα δεις του Δημήτρη Γκιώνη μετά από 15 χρόνια και θα ήθελα πολύ να κάτσω ένα απόγευμα με τον πατέρα μου και να του το διαβάσω.
Κανένας μα κανένας δεν δίνει προσοχή τι παίζει ο dj πλέον στα bar. Υπάρχει πάντα αυτή η βαβούρα. Και ο μαγαζάτορας χέστηκε τι μουσική παίζει ο dj. Με 30 ευρώ που παίρνουν τα πιτσιρίκια για 5 ώρες πρόγραμμα τσάμπα του έρχεται. Και το πιτσιρίκι δεν έχει χαλάσει ποτέ φράγκο για δίσκο. Ούτε το πικάπ δεν ξέρει τι είναι. Το 1997 έπαιρνα 25 με 30 χιλιάρικα (δραχμές) την βραδιά και τώρα είμαι ικανοποιημένος με 50 ευρώ. Άσε που αν ξανακούσω 90's rockάκια σε μαγαζί θα ξεράσω. Εδώ τα τραγούδια που παίζω αυτή την εποχή είτε σε μπαρ, είτε στο ραδιόφωνο.
YΓ1-Μήπως έχει κατεβάσει κανείς την καταπληκτική εφαρμογή με ακτίνες Χ για το κινητό του? για να δώ τι σκατά γίνεται μέσα μου.
ΥΓ2-Την ώρα που έγραφα αυτό το ποστ άκουγα Mumfor & Sons

Wheels- Foo Fighters

Οι Foo Fighters είναι ένα συγκρότημα που μου στάθηκε σε μια περίεργη φάση της ζωής μου. To πρώτο τους άλμπουμ με είχε απογοητεύσει κυρίως μετά τον θάνατο του kurt. Ακουγόταν σαν να ξεκοιλιάζουν το grunge. Ήρθε το colour & the shape να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Και να με κάνει να αγοράζω τα άλμπουμ τους χωρίς να τα πολυ ακούω. Τα μουσικά μου ακούσματα από την εποχή του colour μέχρι του in your honor άλλαζαν κατά καιρούς Με το in your Honor τους ξαναγάπησα, ήρθε και εκείνη η βραδία των 30ων γενεθλίων μου, να βλέπω μπροστά μου τον Dave Grohl να παίζει αυτό εδώ. Είναι από τα τραγούδια που σου σηκώνονται οι τρίχες στο σβέρκο. Περίμενα πως και πως ενα greatest hits για να το κάνω δώρο σε φίλους, που θα γιορτάζουν μέσα στον χειμώνα. Το νέο τους τραγούδι wheels είναι ένα rip off από τραγούδι του Tom Petty, (δεν ξέρω ποιο ακριβώς) αλλά μ αρέσει.

All i wanna do is poledance

Μη σας ξεγελάει αυτό το βίντεο, δεν είναι μουσικό, είναι ελαφριά τσόντα υψηλού επιπέδου. Κι όποιος θελήσει να κατηγορήσει την κοπέλα για αντιστρόφως ανάλογο της τσόντας επίπεδο, προτείνω να παρατηρήσει την αριστοτεχνία του κουνήματος και να συνηγορήσει στην βαθειά ευεργεσία της επιφανειακής απόλαυσης.

Εγω το πήγα και μακρύτερα. Που αν δε ρώταγα η άσχετη όταν πέτυχα κάπου αυτό το βίντεο, δε θα μάθαινα καν ότι ειναι η Σακίρα που μου άνοιξε τα μάτια.
Ναι, ναι, ναι. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα και υπό το βάρος σημαντικών αποφάσεων σκέφτομαι ότι το μόνο που θέλω να κάνω αυτή τη στιγμή στη ζωή μου είναι να μάθω να χορεύω σε στήλο. Ιτ ις δε μπεστ! Συμπληρωματικά θέλω να είμαι μια χαζή κι ευτυχισμένη ξανθιά με μεγάλα βυζιά, να μετακομίσω κοντά στον έρωτά μου, να τον πείσω να ξεχασει τα περί αλλαγής επίπλων-ντεκό που σκέφτεται - θα τα πετάξουμε όλα από το σαλόνι και θα έχουμε μόνο ένα μεταλλικό στήλο και πολύ χώρο. Θα έχουμε και μια μεγάλη γκαρνταρόμπα – ψυγείο για μπύρες όπώς στη διαφήμιση της heineken κι ένα δωμάτιο – κρεβάτι απο τοίχο σε τοίχο. Με videowall στο ταβάνι ή καθρέφτες κατά βούληση. Θα του χορεύω σέξυ χορούς και μπέλλυ – ντανς. Η ζωή θα ναι τέσσερα ρήματα, το χαζογελάω, το χορεύω και το άλλο το ακατάλληλο. (Δε θα είμαι και πολύ καλή στο μέτρημα). Αλλά θα μαγειρεύω κιόλας γιατί μ’αρέσει.

Και να σκεφτείς ότι ήθελα να γράψω για τους Spinal Tap στις νύχτες πρεμιέρας. (Μα δεν το είχα δει ποτέ πριν το Σάββατο – τι γέλιο!)

Σ'αγαπάω να της λες

Καταλαβαίνω τι έχει η Αθήνα και δεν έχει η Πάτρα.

Φατσούλες! Αυτές τις ωραίες που βλέπεις στα μπαράκια τα βράδια, με τα ωραία χτενίσματα, τα κουλ ρούχα και τον τρόπο που κραταν τα ποτήρια.

Οι φατσουλες, που βλέπεις στις νύχτες πρεμιέρας, γιατί πλέον όποια ταινία θες την κατεβάζεις και την βλέπεις. Δεν είναι όπως παλιά που πήγαινες για τις ταινίες.

Πας για να δεις και να σε δουν. Να δώσεις το παρόν στην εναλλακτική κοινωνία.

Φέτος δεν έχει και πολλές καινούριες ταινίες, τουλάχιστον που δεν θα παιχτούν στις αίθουσες.

Anyway, η Αθήνα έχει και ωραίο σουσι στο Dosirak (Βουλής 32)

Κατά τα άλλα η Αθήνα είναι ένα μπουρδέλο.

Είναι η πιο βρώμικη πόλη. Ακόμα και η Σόφια που αρχιτεκτονικά είναι χάλια είναι πιο καθαρή. Τα κτίρια της Αθήνα είναι βρώμικα από το καυσαέριο και στα ανύπαρκτα πεζοδρόμια της προσπαθείς να μην πατήσεις σκατά.

Στο κέντρο προσπαθείς να μην βλέπεις τον κόσμο που περπατά γύρω σου.

Οι περισσότεροι κακόμοιροι γυμνοσάλιαγκες, που αντί να περπατάνε νομίζεις ότι σέρνονται. Έτσι είναι θα μου πεις οι μεγαλουπόλεις ρε βλάχο (εγώ είμαι ο βλάχος)

Δηλαδή το όνειρο της πλειοψηφίας των ανθρώπων που ήρθαν από τα χωριά τους η τις πόλεις τους στην Αθήνα είναι να έχουν μια σκατοδουλεια και να ζουν σε ένα βρώμικο διαμέρισμα που βλέπεις τα απλωμένα ρούχα του απέναντι από το παράθυρο σου στην καλύτερη περίπτωση, αν δεν βλέπεις πάλι έναν βρώμικο τοίχο. Έρχονται γιατί είναι και το σεξ πιο εύκολο για τον οποιονδήποτε.

Το πιο καθαρό μέρος στην Αθηνά είναι το μετρό. Και πλέον το μέρος του φλερτ, τα κοιτάγματα δίνουν και παίρνουν. Έχει κάτι ερωτικό το μετρό.

Μια φίλη μου έβγαινε με έναν οδηγό του μετρό και την περίμενε τα βράδια για να κάνουν μαζί την τελευταία βόλτα στους άδειους σταθμούς. Και μια φορά έκαναν και έρωτα στην διάρκεια της βόλτας όταν είχαν κλείσει όλοι οι σταθμοί.

Ωραία φαντασίωση. Ο καθένας με ότι μπορεί!

Στο σταθμό του Συντάγματος εγκλωβίστηκα την παρασκευή με τον κατακλυσμό.

Οι πλανόδιοι πακιστανοί είχαν δει τον καιρό και περίμεναν να πουλήσουν τις ομπρέλες τους, που μόνο γυναίκες αγόραζαν ή ήταν οι μόνες που έβγαιναν στην βροχή. Καμιά φορά τις θεωρώ πολύ θαρραλέες σε κάτι τέτοια και άλλοι θα τις θεωρούν χαζές.

Που πας μωρή μέσα στην βροχή? αλλά ποιος δεν θέλει να βλέπει μια γυναίκα βρεγμένη από την κορυφή μέχρι τα νύχια που να κολλάνε τα ρούχα πάνω στο σώμα της. Η βροχή βεβαία με σταμάτησε να κάνω αυτό που ήθελα και πήγα νωρίτερα στο ραντεβού που είχα με έναν φίλο μου στο Γκάζι, που καθυστέρησε να έρθει γιατί έχει αυτοκίνητο και η Πειραιώς είχε μετατραπεί σε ποτάμι.

Μου άρεσε μια δήλωση του Αλέξανδρου Βούλγαρη που λέει πως έχει βαρεθεί να ακούει για παράδειγμα ότι ο Κολωνός είναι ωραία περιοχή. Η Χαβάη είναι ωραία περιοχή. Δεν έχει η Αθήνα καμία ωραία περιοχή απλά μικρές λάμψεις που τις φτιάχνουν οι άνθρωποι με το μυαλό τους.

Το άλλο περίεργο είναι ότι στην Πάτρα από την υγρασία πρέπει να κάνεις ντους κάθε μέρα και πάλι νιώθεις βρώμικος. Στην Αθηνά δεν νιώθει τόσο βρώμικος αλλά στο ντους απορείς που βγαίνει τόση μαυρίλα. Ο Thod προσπαθεί να μείνει sober και εγώ προσπαθώ να μεθύσω αλλά δεν μπορώ σκέφτομαι πάντα ότι πρέπει να οδηγήσω. Ποτέ ότι πρέπει να ξυπνήσω πρωί.

sleep all summer

Δεν έχω σταματήσει να το σιγοτραγουδάω όλο το καλοκαίρι...
μου κόλλησε απο την διασκευή που έκαναν οι National με την St.Vincent από το tribute στην Merge records.
Εδώ το οριτζιναλ απο τους Crooked Fingers και η διασκευή, που είναι απο τις λίγες φορές που θα στηρίξω μια διασκευή απο το αυθεντικό.

Weary sun, sleep tonight, go crashing into the ocean
Cut the line that ties the tide and moon, ancient and blue
We take our empty hearts and fill them up with broken things
To hang on humming wire like cheap lamps down a dead end street
Close your weary eyes until the wintertime
And every time we turn away it hits me like a tidal wave
I would change for you but, babe, that doesn't mean I'm gonna be a better man
Give the ocean what I took from you so one day you could find it in the sand
And hold it in your hands again

Cold ways kill cool lovers
Strange ways we used each other
Why won't you fall back in love with me?
There ain't no way we're gonna find another
The way we sleep all summer
So why won't you fall back in love with me?

Combing over Broken Cross I held on you
Haunted by the ghost of something new

Curtains fall, fashions fade, an endless summer over
Another tide to launch an autumn moon over the dunes
There must be a better way to pull a whole apart
To keep a world from caving in
Another way to while away from you, frozen and blue
Close your weary eyes until the wintertime
But everytime we turn away it surges like a tidal wave
I would change but, babe, that doesn't mean I'm gonna be a better man
Give the ocean what I took from you so one day you could find it in the sand
And hold it in your hands again

Cold ways kill cool lovers
Strange way we use each other
Why won't you fall back in love with me?
There ain't no way we're gonna find another
The way we sleep all summer
Why won't you fall back in love with me?

Why won't you fall back in love with me?

...άλλα τρία

Για όσους φοράνε τέτοια μαγιό (γνωστό ως"απειλή", "καλησπεριτζίδικο","σωβρακολάστιχο").
Προσοχή στις κοπέλες που κάθονται στις ξαπλώστρες και έρχεται κάποιος με τέτοιο μαγιό να τους μιλήσει. Η μεγάλη απειλή είναι όταν είναι και τρία μαζεμένα.

Τρία για την ξαπλώστρα

ήλιος, νησάκι, διακοπές.

λίγο κυματάκι για δροσά

Λατρεύω αυτό το βίντεο με το Everlong των Foo Fighters (και τους φου, βέβαια) είναι από τα κομμάτια που μου σηκώνονται οι αναμαλίδες στο σβέρκο
Πως και δεν έχει γίνει ταινία η ζωή του Mark Occhilupo ακόμα ? Το ντοκιμαντέρ είναι εκπληκτικό πάντως, αν το πετύχετε πουθενά. The Occymenary
O Occy ή αλλιώς The Raging Bull όπως το φωνάζουν είναι ένα πραγματικό icon.
Και επειδή είδαμε και τα κυματάκια.
Ας δούμε και 2 γιουτουμπ κλάσσικς.
Και ιδού το ερώτημα πόσο ηλίθιος μπορεί να είσαι?
ή πόσο μεγάλα αρχίδια έχεις?

Cruel Summer

Hot on the streets and the pavements are burning when i sit around...
ίσως επειδή μου είχε κολήσει πιτσιρικάς απο το Karate Kid...δεν ξέρω, αλλά είναι σίγουρα ένα απο τα αγαπημένα μου τραγούδια ever.
Το κανονικο βιντεο δεν έχει ήχο στο γιουτιομπ, αλλά αυτό απο το Top of the Pops είναι όλα τα λεφτά.
Ψάχνωντας λοιπόν για τα βιντεάκια των bananarama πέτυχα και αυτό. Η αφορμή για τα επόμμενα ποστ.

There is a silence...

that comes to a house where no one can sleep

Τα φώτα στα βουνά, από τις ανεμογεννήτριες, αναβοσβήνουν με τον ρυθμό της σιωπής σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο...

It's night time in my small city... και η σιωπή προήλθε από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μου , όταν ξαφνικά χάθηκε το σήμα του mojo ,την ώρα που ακουγόταν το Visions of Johanna , στον στίχο The country music station plays soft But there's nothing, really nothing to turn off...

Δεν έψαξα για άλλο σταθμό, ούτε τον αέρα δεν άκουγα, δεν φυσούσε και ας πήγαινα γρήγορα, ούτε την μηχανή του αυτοκινήτου μπορούσα να ακούσω.

Ούτε ένα τραγούδι δεν μπορούσα να φέρω στο μυαλό μου.

Κοιτούσα τα φώτα της πόλης πίσω μου, τα φώτα στα απέναντι χωριά και τα αστέρια. Eνιωσα εκείνη την σιωπή που υπάρχει στα camping τις μεγάλες ώρες, που κοιτάς τα αστέρια μέσα από την σκηνή. Δεν υπάρχει τίποτα εκείνη την στιγμή, εκτός από εσένα και τον ουρανό. Και μου αρέσει και η στιγμή που φέυγει η νύχτα και ξημερώνει και ο ουρανός μοιάζει με θολωμένο ούζο.

Αχ θέλω να κάνω κάμπινγκ, ένα μήνα ή μια εβδομάδα, έστω μιά νύχτα μόνο μαζί σου.

Να με περιποιείσαι, γιατί εγώ θα έχω στήσει την σκηνή , θα έχω οδηγήσει, θα έχω φέρει όλα τα απαραίτητα για τις ανέσεις σου. Εσύ θα μου φέρνεις ότι χρειάζομαι, θα ψάχνεις να βρεις βρύση για να πλύνεις τα ρούχα μου και να σε βλέπω να απομακρύνεσαι με την σκάφη και να νιώθω βασιλιάς. Ο βασιλιά της σκηνής μας και όταν θα γυρίζουμε στο σπίτι θα γίνομαι πάλι ο υπηρέτης σου.

Η σιωπή με ακολουθεί στο σπίτι και προσδοκά στωικά κάτι για να την σπασει, υπάρχει και το ενδεχόμενο να διαρκέσει επ'άπειρον