Τα φώτα στα βουνά, από τις ανεμογεννήτριες, αναβοσβήνουν με τον ρυθμό της σιωπής σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο...
It's night time in my small city... και η σιωπή προήλθε από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μου , όταν ξαφνικά χάθηκε το σήμα του mojo ,την ώρα που ακουγόταν το Visions of Johanna , στον στίχο The country music station plays soft But there's nothing, really nothing to turn off...Δεν έψαξα για άλλο σταθμό, ούτε τον αέρα δεν άκουγα, δεν φυσούσε και ας πήγαινα γρήγορα, ούτε την μηχανή του αυτοκινήτου μπορούσα να ακούσω.
Ούτε ένα τραγούδι δεν μπορούσα να φέρω στο μυαλό μου.Κοιτούσα τα φώτα της πόλης πίσω μου, τα φώτα στα απέναντι χωριά και τα αστέρια. Eνιωσα εκείνη την σιωπή που υπάρχει στα camping τις μεγάλες ώρες, που κοιτάς τα αστέρια μέσα από την σκηνή. Δεν υπάρχει τίποτα εκείνη την στιγμή, εκτός από εσένα και τον ουρανό. Και μου αρέσει και η στιγμή που φέυγει η νύχτα και ξημερώνει και ο ουρανός μοιάζει με θολωμένο ούζο.
Αχ θέλω να κάνω κάμπινγκ, ένα μήνα ή μια εβδομάδα, έστω μιά νύχτα μόνο μαζί σου.
Να με περιποιείσαι, γιατί εγώ θα έχω στήσει την σκηνή , θα έχω οδηγήσει, θα έχω φέρει όλα τα απαραίτητα για τις ανέσεις σου. Εσύ θα μου φέρνεις ότι χρειάζομαι, θα ψάχνεις να βρεις βρύση για να πλύνεις τα ρούχα μου και να σε βλέπω να απομακρύνεσαι με την σκάφη και να νιώθω βασιλιάς. Ο βασιλιά της σκηνής μας και όταν θα γυρίζουμε στο σπίτι θα γίνομαι πάλι ο υπηρέτης σου.
1 σχόλιο:
'Ξημερώνει και ουρανός μοιάζει με θολωμένο ούζο'...Καλό.
Μήπως όμως είν' το μάτι μας θολό και όχι τα ουράνια?
Δημοσίευση σχολίου