Stop me if you heard this one before (όλα του γάμου δύσκολα και η νύφη γκαστρωμένη)

Την περασμένη εβδομάδα η φίλη μου η Α. με τον Θ. απέκτησαν ένα ξανθό και γαλανομάτικο μωράκι ( Να τους ζήσει). Δεν το απέκτησε έτσι απλά, το κουβάλαγε 9 μήνες επάνω της.
Συνήθως μου αρέσει ο τρόπος που μου ανακοινώνουν οι φίλοι μου ότι περιμένουν παιδί.
Τα περισσότερα σημερινά ζευγάρια που αποκτούν παιδί, συνήθως παντρεύονται με το που το μαθαίνουν. Η Α. και ο Θ. είχαν αποφασίσει όμως να κάνουν συμβόλαιο συμβίωσης και να μην παντρευτούν.

2 μέρες πριν γεννήσει η Α. πήγαν να βγάλουν τα χαρτιά που χρειάζονται για να πάει, την επομένη που γεννηθεί το παιδί, ο Θ για αν αναγνωρίσει το παιδί.
Προέκυψαν όμως κάποιες δυσκολίες, αφού η Α. ήταν χωρισμένη πρόσφατα και δεν μπορούσαν να βγάλουν τα χαρτιά που θελαν.
Για να αναγνωρίσει ο πατέρας, το παιδί, διαζευγμένης γυναίκας, πρέπει να έχουν περάσει από την έκδοση του διαζυγίου 300 μέρες (10 μήνες). Στην περίπτωση της Α. δεν είχαν περάσει και έτσι το παιδί θα έπαιρνε το όνομα του πρώην άντρα της!
Φαντάσου λοιπόν να κάνεις παιδί και να μην έχει το δικό σου όνομα?
Και όχι μόνο αυτό, μετά πρέπει να κάνεις δικαστήριο και να αποποιηθεί ο πρώην συζηγος το παιδί, αλλά πρέπει να κάνεις και τεστ DNA ώστε να αποδείξεις ότι το παιδί είναι δικό σου!
Ο Θ. να έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό με αυτά που ακούει από τους υπαλλήλους του ληξιαρχείου και η Α. να μην ξέρει τι να κάνει, να έχει βάλει τα κλάματα και να αρχίζουν οι συσπάσεις αφού είναι με την κοιλιά μέχρι το λαιμό.
Οι υπάλληλοι να προσπαθούν να βρουν λύση, αφού κάτι παρόμοιο δεν τους έχει συμβεί. Η μονή λύση είναι τους λέει να παντρευτείτε, είναι πολύ εύκολο αρκεί να εκδώσετε 2 ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεως και μια αγγελία στην εφημερίδα τουλάχιστον 8 ημερες πριν. (Που εισαι Doc με την Delorian να μας γυρίσεις 8 μέρες πισω να βάλουμε μια αγγελία) Η Α. όμως γεννάει σε 2 μέρες και το παιδί πρέπει να δηλωθεί και δεν θα μπορεί να έχει ούτε καν το δικό της επώνυμο το παιδί, έστω για λίγες μέρες.

Κοιτανε στα κομπιουτερ οι υπαλληλοι, πως λενε την μανα και τον αντρα της, ε αυτο το ονομα θα εχει το παιδί. Σοκ και για τους 2 " συγγνωμη κυριε Θ αλλα το παιδί σας δεν θα έχει το όνομα σας"
Ο μοναδικός τρόπος να παντρευτούν είναι με εισαγγελική απόφαση.
Τρέχουν στην δικηγόρο όπου τους συντάσσει ένα χαρτί με το τι έχει συμβεί και τρέχουν στο δικαστήριο.
Για καλή τους τύχη, η αναπληρωματική εισαγγελέας κατανοεί το πρόβλημα τους, διότι και η ίδια είχε παντρευτεί κάπως έτσι και τους βγάζει απόφαση.
Τρέχουν στο ληξιαρχείο, τους βγάζουν τα χαρτιά του γάμου αλλά υπάρχει ένα μικρό κόλλημα.
Οι γάμοι στην Πάτρα γίνονται μόνο παρασκευή!
Οι υπάλληλοι τους λένε μπορείτε να δοκιμάσετε στο Ρίο, αν βεβαία βρείτε κανέναν γιατί λείπουν και σε άδεια οι περισσότεροι και συνήθως του γάμους τους προγραμματίζουν.
Παίρνουν τηλέφωνο και τους λένε, "ναι μπορούμε να σας παντρέψουμε αλλά πρέπει να είσαστε εδώ σε μισή ώρα!"
Από την Πάτρα μέχρι το Ρίο παίρνουν τηλέφωνο Μανάδες , πατεράδες, παππούδες, αδέρφια για να έρθουν, που άλλος ήταν στο κομμωτήριο, άλλος για μπάνιο, άλλος έπαιζε τάβλι, άλλος ήταν διακοπές.
Έτσι λοιπόν η μια μάνα κλείνει το μαγαζί και τρέχει, η άλλη φεύγει μισοχτενισμενη από το κομμωτήριο, ο πατέρας της νύφης σκάει στο δημαρχείο με μαγιό και σαγιονάρα.
Η νύφη με μια φόρμα ,ο γαμπρός με μιλιτερ βερμούδα και έρχεται και ο Δήμαρχος τύφλα από τα ούζα για να κάνει τον γάμο.
Αφού ο δήμαρχος κάνοντας λάθος τα ονόματα τους, μπερδεύοντας τα λόγια του, ρώτησε την νύφη και το γαμπρό αν δέχεται ο ένας τον άλλον... και δεχτηκαν
Είπε ας σφραγίσουμε αυτό τον γάμο ...ζητώντας τις βέρες.
Ποιες βέρες του λένε, χρειάζονται και βέρες? Δεν έχουμε!
Ας επισημοποιήσουμε τότε αυτό τον γάμο με ένα φιλί!
You may kiss the bride όπως θα έλεγαν και σε μια χολιγουντιανή ταινία.
Ευτυχώς τυχαία, ταυτότητες μόνο οι παππούδες είχαν, που έγιναν και μάρτυρες στον γάμο.
Απέναντι από το δημαρχείο του Ρίου έχει σουπερμάρκετ και πρόλαβαν ευτυχώς να πάρουν οι συμπεθέρες λίγο ρυζάκι και τους το ρίξουν.
Νομίζω ότι είναι ένας γάμος που θα θυμούνται για πάντα και θα την λένε στον μικρό Νικόλα και θα είναι υπερήφανος για τους γονείς του που έκαναν ένα rock n roll γάμο.
Επειδή σε αυτό τον γάμο δεν βρέθηκαν φίλοι των παιδιών και ούτε διάλεξαν τους κουμπάρους. Δεν είχε γλέντι μετά με τσάμικα, νησιωτικά, βαλς και ντίσκο επιτυχίες.
We went down to the courthouse
and the judge put it all to rest
No wedding day smiles no walk down the aisle
No flowers no wedding dress
που λέει και ένα τραγούδι, ( ενας Bruce πάντου κολλάει) θα ήθελα να τους αφιερώσω το παρακάτω, επειδή τα κατάφεραν στο τέλος και να το χορέψουν μέχρι το τέλος.