Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Suicidal


I remember doing nothing on the night Sinatra died
and the night Jeff Buckley died
And the night Kurt Cobain died
And the night John Lennon died
I remember I stayed up to watch the news with everyone
And that was a lot of nights
And that was a lot of lives
Who lost the tickets to what they need


Αυτοί είναι οι στίχοι από το τραγούδι του Badly drawn boy στο τραγούδι You were right
Σχεδόν όλοι μας δεν κάναμε τίποτα όταν ακούσαμε ότι πέθανε κάποιος.
Όταν κυκλοφόρησε αυτό το τραγούδι ο Elliot Smith δεν είχε πεθάνει.
Είμαι σίγουρος ότι θα τον είχε αναφέρει.
Τον Elliot Smith μας τον γνώρισε ο Gus Van Sand στην ταινία Good Will Hunting όπου προτάθηκε για Oscar για το τραγούδι του Miss Misery. Φυσικά το έχασε από την Celine Dion και από το My Heart Will Go On.
Στο soundtrack αυτής της ταινίας ακουγόταν και ένα τραγούδι που θα το ζήλευε οποιοσδήποτε τραγουδοποιός , το Between the Bars.
Βασικό του στοιχείο ήταν η ακουστική κιθάρα που συνόδευε την φωνή του μέσα από στίχους αισιόδοξους και ρομαντικούς για την ζωή.
Την ζωή που θα ήθελε να έχει ζήσει ο ίδιος αλλά το αλκοόλ και τα ναρκωτικά τον τραβούσαν κάτω και ακούγαμε την φωνή του πληγωμένη μαζί με τα δάχτυλα του να ματώνουν πάνω στις χορδές.
Ο Elliot Smith κυκλοφόρησε 5 δίσκους εν ζωή , μέσα σε αυτούς το αριστουργηματικό Either/or και 2 μεταθανάτιων , μέσα σε αυτούς ο δίσκος που μόλις είχε τελειώσει πριν αυτοκτονήσει , το From a basement to a hill.
Ένα τροβαδουριστικο punk album που δυστυχώς δεν κατάφερε να ζήσει ο ίδιος ένα άλμπουμ που θα τον έκανε το ροκ σταρ που κάθε καλλιτέχνης ονειρεύεται..
Κοιμόταν κάτω από μια γέφυρα στο Portland σκεπασμένος από χαρτοκιβώτια σαν άστεγος και έγραφε τα τραγούδια του.
Στις 21 Οκτωβρίου του 2003 μετά από ένα τσακωμό με την τότε φίλη του , αυτομαχαιρωθηκε εισχωρώντας ένα κουζινομάχαιρο στο στήθος του.
Σε ένα κίτρινο post it άφησε το τελευταίο του μήνυμα γράφοντας “I’m sorry Elliot”
Ήταν 34 χρονών
Στην ταινία του Wes Anderson «The royal Tennenbaum» υπάρχει μια σκηνή όπου ο Luke Wilson κάνει απόπειρα αυτοκτονίας και ακούγεται το τραγούδι του Smith “ Needle in the Hay” και σκέφτομαι καμία φορά ότι Life imitates Art…

Δεν υπάρχουν σχόλια: