Την βραδιά της 27ης Σεπτεμβρίου είναι σίγουρο ότι θα την θυμούνται πολλοί Έλληνες.
Η βραδιά που η Madonna ξεσήκωσε τα πλήθη.
Εδώ μπορεί διαφωνήσω, μάλλον τα υπνώτισε.
Σημασία έχει άλλο όμως.
H Madonna είναι μια καλλιτέχνης ή μια snowwoman όπως θες το λες.
Είδαμε μια ώρα και 50 λεπτά ενός show και όχι συναυλίας.
Η γυναίκα αυτή ξέρει να κάνει αυτό που κάνει καλλίτερα από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο. Περνώντας όλα τα μηνύματα που θέλει να περάσει τα πολιτικά και κυρίως την προώθηση του νέου της δίσκου δεν είχε χρόνο για καλλιτεχνικές ανησυχίες αν εξαιρέσεις λίγο τους τσιγγάνους στην μέση του show που για μένα ήταν και το πιο αδύνατο.
Και πάλι προσωπική άποψη - το hard candy συγκαταλέγεται σε ένα από τους χειρότερούς της δίσκους, όμως μέσα στο show μου άρεσαν τα τραγούδια ενώ στις εκτελέσεις του δίσκου δεν ακούγονται.
Νιώθω υποχρέωσή μου να παίξω τον ρόλο του δικηγόρου του διάβολου, μια δουλειά που θα ήθελα να είχα αν πλήρωνε καλά και πραγματικά ο μόνος ρόλος δικηγόρου που αξίζει.
Πρώτα από όλα το κοινό ήταν απαράδεκτο και δεν συμμετείχε ούτε όταν η ίδια η Μαντόνα μας παρότρυνε να φωνάξουμε "ουα ουα" μαζί της και δεν ακουγόταν ούτε το μισό γήπεδο.
Ακόμα και όταν έδειχνε τους στίχους στην οθόνη ελάχιστοι τραγουδούσαν το Into the Groove και το Give it to Me, ενώ δεν υπήρχε συμμετοχή ούτε στο Express yourself, ένα από τα πιο γνωστά της τραγούδια που ακόμα κι εγώ που είχα να το ακούσω 10 χρόνια θυμόμουν πάνω κάτω τους στίχους.
Όλοι πήγαν να δούνε την Μαντόνα το φαινόμενο χωρίς να ξέρουν βασικά τραγούδια της. Δίπλα μου κάποιοι αναρωτήθηκαν κιόλας όταν βγήκε για support Η Robyn (που ήταν εξαίσια) γιατί δεν έβαλε τον Νίκο Βερτη ή την Καλομοίρα...?....Έλα ντε και εγώ απορώ.
Λίγη σημασία έχει βέβαια γιατί δεν έκανε encore που ποτέ δεν κάνει αφού το show είναι προγραμματισμένο μέχρι κλάσματος δευτερόλεπτου.
Επίσης τα ανανεωμένα παλιά της τραγούδια με σύγχρονους ρυθμούς δεν με ενθουσίασαν αλλά τα δικαιολογώ στο ότι πρόκειται για τη Μαντόνα που αντανακλά την εποχή που ζούμε.
Θα έλεγα ψέματα αν πω ότι δεν με ενθουσίασαν οι ροκ εκτελέσεις του Borderline , Ray of Light και Hung Up όσο τα σκηνικά και τα χορευτικά (όταν οι περισσότεροι έλληνες καλλιτέχνες νομίζουν ότι με έναν Φωκά Ευαγγελινο και δυο αλλαξιές τουαλέτας κάνουν show). Με ένα σορτσάκι γυμναστικής και ένα φορεματάκι την έβγαλε σε όλη την συναυλία και πάλι ήταν όπως λενε και οι φίλες μου ΘΕΑ γιατί απλά είναι η Madonna.
Ούτε με νοιάζει πού έφαγε ή πού κοιμήθηκε και αν η σκηνή σφουγγαρίστηκε με ευλογημένο νερό της Καμπάλα από τον Γκουρού της.
Απλά η χώρα μας έζησε αυτή την εμπειρία και δυστυχώς θα τη συζητάμε για χρόνια αντί να βλέπουμε συχνά τέτοια show εδώ.
Άραγε του χρόνου τον Σεπτέμβρη όταν θα έρθουν οι U2 θα τρέξουν να όλοι να βρουν εισιτήριο όπως έγινε τώρα και τα κανάλια θα ασχοληθούν τόσο όσο με την Madonna;
Το σίγουρο είναι πως όσοι ήθελαν να πανε σε αυτή τη συναυλία βρήκαν τελικά εισιτήριο καθώς υπήρχαν διαθέσιμα μέχρι και τελευταία στιγμή και είναι δικαιολογία ότι ‘δεν βρήκα για αυτό δεν πήγα’. Αν θέλεις κάτι πραγματικά το βρίσκεις, αρκεί να μην βαριέσαι και να μην βασίζεσαι σε άλλους- η Madonna δεν βασίστηκε ποτέ σε κανέναν Κι έγινε αυτό που έγινε επειδή είχε πείσμα και πίστη στον εαυτό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου