Πόσα χρόνια έχω να δω μια νεανική ποπ ταινία που να στηρίζει το πνεύμα της εποχής? Και απαντάω στον εαυτό μου. Πολλά.
Είχα μια αισιοδοξία για το twilight, ίσως για την συμπάθεια μου στις ιστορίες με vampires. Μάταια όμως, η ταινία που ξεκίνησε καλά εξελίχθηκε σε ένα βαρετό emo vampire love story για κοριτσάκια μέχρι 16 ετών.
Η ταινία για άνω τους 17 είναι ακατάλληλη και βαρετή.
Πρώτα από όλα επειδή έχει βιντεοκλιπιστικη σκηνοθεσία
Χάνει την ανάπλαση χαρακτήρων μετά το πρώτο μισάωρο παρότι έχει την ικανότητα να το κάνει. Βασίζεται σε ένα ξενέρωτο love story που ροκανίζει βασανίστηκα τον χρόνο. Οι κακοί εμφανίζονται στο τελευταίο 20 λεπτό.
Και το σημαντικότερο ότι αλλάζει τα Φώτα στον θρύλο που κρατάνε οι Βρικόλακες.
Δηλαδή στο φως του ήλιου στο twilight λαμπιρίζουν και γίνονται πιο όμορφοι, αντί να καίγονται. Γυαλίζονται στους καθρέπτες!
Μπαίνουν στα σπίτια απροσκάλεστοι και αυτόν που αγαπάνε αντί να τον κάνουν δικό τους ,δηλαδή βρικόλακα, προσπαθούν να κάνουν έρωτα μαζι τους, όπως ο πρωταγωνιστής μας. Αφού δεν έχει αίμα πως θα του σηκωθεί? Να μου πεις έχουν υπερφυσικές δυνάμεις και μπορούν. Αλλά και πάλι είναι τόσο παγωμένοι...
Σε αντίθεση με την ταινία από την παγωμένη Σουηδία «Let the Right One in».
Που είναι εντελώς ψυχρή και ρεαλιστική, ίσως η πιο ρεαλιστική ταινία βρικολάκων.
Εντάξει δεν είναι αληθινοί οι Βρικόλακες αλλά όλο το στόρι πατάει καλά στα ποδιά του.
Εδώ ο έρωτας είναι ανάμεσα σε δυο 12χρονα και βασίζεται σε όλους τους νόμους των βαμπίρ. Δεν ξέρω αν στην Σουηδία βέβαια τρωνε σκορδαλιά γιατί δεν δείχνει κάτι τέτοιο η ταινία. Αξίζει όμως να την δεις τώρα και όχι σε Κανά 2 χρονάκια σε αμερικάνικο ρημεηκ.
4 σχόλια:
Την πρώτη φορά που είδα το Twilight γέλασα με τη ψυχή μου. Τι υποκριτική δεινότης και τι βρυκολικές κουλαμάρες λέει το σενάριο;; Τη δεύτερη άρχισα να απολαμβάνω το βιντεοκλιπίστικο visual ως γνήσιο τέκνο της εποχής του ΜΤV και τη ψυχρή φωτογραφία.Τη τρίτη παραδέχτηκα το πραγματικά αδύναμο σενάριο ενώ με ξένισε το τρελλό σουξέ που έχει το βιβλίο. Την τέταρτη φορά που τόδα με έπιασα να χαζεύω απενεχοποιημένα τον Ρόμπερτ Πάτισον. Την πέμπτη φορά απήλαυσα την εξαιρετική μουσική επιμέλεια. Την έκτη φορά την αντιμετώπισα με συμπάθεια λόγω της θηλυκής σκηνοθεσίας που με μαγκιά εξωστράκισε τον Τζέημς Μποντ από τις πρώτες θέσεις του BOX OFFICE. Την έβδομη φορά συνειδητοποίησα ότι για όλα φταίνε οι γυναίκες (τσεκάρετε συντελεστές). Την όγδοη φορά κατάλαβα τι κοινό έχει η πρωταγωνίστρια με τη δική μας μεγάλη ελληνίδα ηθοποιό Σοφία Καρβέλα-σωστά μαντέψατε, δε παίζει ακριβώς αλλά χάσκει. Πρεπει να'ναι νέα μέθοδος υποκριτικής που εδρέυει στο Νιου Γιορκ. Αφού την είδα τελος πάντων αρκετές φορές κατέληξα...Ο Ρόμπερτ Πάτισον είναι και πολύ γκομενάκι. Σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα, αν ανήκετε στη μικρομέγαλη ηλικία των 30 και έχετε light γκόθικ αποθημένα ή αν είστε gay. Πιθανόν να εκτιμηθεί και από make up artists...
Σε αναμονή για το σίκουελ - Ροοοοοόοοομμπππερτ δεύρω εξω!
καλέ ρε συ?
άντεξες να δεις αυτή την ταινία 7 φορές?
Εγω δεν έχω χρόνο να δω μια ταινία την εβδομάδα
Μάλλον πρέπει να'μαι η μόνη που βαρέθηκε με το Let the Right One In...Αν κρίνω απο τις κριτικές στο Internet δηλαδή και τη παθιασμένη συγκάτοικο μου που θα'θελε να'χε σκηνοθετήσει αυτή τη ταινία εγώ ομολογώ ότι την σταμάτησα κάμποσες φορές για να καταφέρω τελικά να τη δω ολοκληρωμένη σε δύο μέρες - καί όχι επειδή ήμουν busy...
Δε λέω, εξαιρετική η διεύθυνση φωτογραφίας και το στόρι δε είναι κακό, αλλά ο ρυθμός ήταν βασανιστικά αργός. Εντάξει παραδέχομαι δεν είμαι και πολύ φαν των βρυκόλικών ερωτοτροπιών και αναγκών της ράτσας οπότε εξηγείται. Το θέμα είναι ότι το Let the right one in όμως έχει αρκετά σεναριακά κενά και πολλές άνευ λόγου υπερβολές κατά τη γνώμη μου. Γιατί η στοιχειωτική συμπαθής βρυκόλακας τριγυρνά μονίμως πασαλειμένη με αίματα και με λαδωμένο μαλλί; Τι σχέση είχε με τον άντρα που τη φρόντιζε; Γιατί στη σκηνή που ο Όσκαρ τη βλέπει γυμνή μοιαζει να είναι ευνουχισμένη; Χμμμ....Βαθυστοχάστηκα παλι...
Δε μπορώ να μη παραδεχτώ πάντως την εξαιρετική αναπαραστηση της ατμόσφαιρας και της ζωής στη Σουηδία, στις αρχές της δεκαετίας του 80. Other than that, I won't let anyone it...
Δημοσίευση σχολίου