Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Together Through Life- Bob Dylan


Τελευταία μου αρέσει να πίνω dry martini.Δεν το πετυχαίνω πάντα, αν και μοιάζει εύκολο. Χρειάζεσαι 3 μεζούρες τζιν , ½ μεζούρα ξηρό βερμούτ ( dry martini) και μία πράσινη ελιά.
Ανακατεύεις το τζιν και το βερμούτ με λίγο πάγο σε ένα shaker.
Το σερβίρεις σε ένα παγωμένο ποτήρι κοκτέιλ χωρίς τον πάγο, προσθέτοντας την ελίτσα στο τέλος.
Ο Luis Bunuel έλεγε ότι το καλύτερο Μαρτίνι φτιάχνεται όταν μια ηλιαχτίδα περάσει μέσα από το τζιν για ν' αγγίξει λίγο το βερμούτ.
Μου φάνηκε πως σήμερα το απόγευμα η ηλιαχτίδα το άγγιξε για λίγο.
Στέκομαι στην βεράντα ενός αγροκτήματος και στα γόνατα μου κάθεται το εξώφυλλο από το Together through Life του Bob Dylan.
Έχει το πιο τέλειο εξώφυλλο που ΄χω δει σε δίσκο.
Δεν είναι το απρόσωπο ζευγάρι που κάθεται στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και οι ιστορίες που μπορείς να φτιάξεις στο μυαλό σου από μια φωτογραφία.
Είναι το βάθος του δρόμου που δεν έχει τέλος.
Ο δρόμος που σε καλεί η δρόμος που άφησες πίσω σου για να συνεχίσεις την ζωή με αυτόν τον κάποιον.
Η φωτογραφία είναι του Bruce Davidson και βρίσκεται και στο εξώφυλλο του βιβλίου Big Bad Love του Larry Brown.
Ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία του Dylan.
Το together through life είναι το πρώτο άλμπουμ του που πήγε στο Νο 1 από το 1970. Δεν είναι κάπως περίεργο ότι το 2009 ο Dylan κάνει Νο 1 με ένα είδος μουσικής που για πολλούς είναι ξεπερασμένο και κουραστικό με τόσα πολλά νέα συγκροτήματα και τόσα μουσικά ρεύματα?
Ο ήχος είναι το ροκ και το μπλουζ της δεκαετίας του 50, ο ήχος που είχε η chess records, για όσους είδαν το Cadillac records.
Το όργανο που ακούγεται περισσότερο μετά την κιθάρα στο άλμπουμ είναι το ακορντεόν, όχι και τόσο συνηθισμένο για ροκ άλμπουμ.
Αν και μπορεί να φανεί σπασμένη και κουρασμένη η φωνή του, αυτή είναι.
Το 2009 ένας γέρος να σου δείχνει το πως είναι να παίζεις πραγματική μουσική με μουσικούς.
Είναι σαν να πάρεις ένα άνθρωπο που ζει μέσα στην πόλη και να του δείξεις το πράσινο πως απλώνεται στην εξοχή.
Ένα αργό ηλιοβασίλεμα , την μυρωδιά από τα λουλούδια την νύχτα , που για να τα μυρίσεις πρέπει να κάνεις ησυχία γιατί τα τρομάζεις.
Ακούγοντας μαζί με τους γρύλους το τραγούδι I feel a change comin on ακριβώς την στιγμή ποίοι οι ακτίνες του ήλιου άγγιζαν το βερμούτ.
Ένιωσα ότι αυτό είναι δεν υπάρχει ωραιότερη στιγμή από μια Κυριακή απόγευμα να κάθεσαι πλάι πλάι με τον άνθρωπο που αγαπάς και να ξέρεις ότι δεν έχεις άλλες έγνοιες για σήμερα, δεν έχεις άγχος, μέχρι ο ήλιος να ξαναβγεί.
Μπορώ να άραγε να νιώθω αυτό ακριβώς κάθε που νυχτώνει.

Well life is for love
And they say that love is blind
If you wanna live easy
Baby, pack your clothes with mine
I feel a change comin' on
and the fourth part of the day's already gone

Δεν υπάρχουν σχόλια: