The dogs on main street howl 'cause they understand...

Πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι μπορεί να είναι το αγαπημένο του τραγούδι.
Δεν θυμάμαι συναυλία του που να μην το έχει παίξει.
Έχει ακόμα και σήμερα ένα χαμόγελο κάθε φορά που το τραγουδάει.
Δηλώνει ότι είμαι εδώ επειδή πίστεψα στο όνειρο μου.
Με κάνει να μην έχω σχέδια, να μην έχω πρόγραμμα, μα να κυνηγάω τα όνειρά μου.
Ο ήχος της φυσαρμόνικας είναι σαν τον αέρα που σε φυσάει όταν βρίσκεσαι πάνω στην μηχανή και αφήνεις πίσω σου σκόνη.
Μια αισιοδοξία που δεν την βρίσκεις εύκολα σε τραγούδια.
Και δεν μιλάω για στίχους, αλλά για την μουσική
Η στιγμή που κόβει πριν την τελευτία στροφή για να μπει το πιάνο , σιγά σιγά η κιθάρα, μετά το σαξόφωνο και ξανά πάλι η φυσαρμόνικα
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κλείσει τα μάτια και να ταξιδέψει μέσα στο όνειρο του τραγουδιού.
Για τους στιχους?
Blow away the dreams that tear you apart
Blow away the dreams that break your heart
Blow away the lies that leave you nothing but lost and brokenhearted



To www.rocking.gr έκανε ένα μικρό αφιέρωμα εδώ