Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Hunger (Ντροπή)

Θέλω να πω ότι ντρέπομαι που το έμαθα μετά από 46 ημέρες
για τον θόδωρο Τενέζο και για τον αγώνα που κάνει.
όλα τα ΜΜΕ το κάνουνε γαργάρα.
Άνοιξα 5 εφημερίδες χθες και δεν έγραφε τίποτα καμία.
Είδα ειδήσεις και δεν είχε τίποτα για το θέμα.
Μας Ταΐζουν ότι αυτοί θέλουν και εμείς τα τρώμε.
Γινόμαστε Διεθνώς ρεζίλι και δεν είναι η πρώτη φορά
Το ρεπορτάζ του BBC τα λέει μια χαρά.
Διαβάστε αναλυτικά στο www.stopcartel.gr

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

ΠΟΔΗΛΑΤΑΚΙΑ...

Πριν λιγες μερες το μεσημερακι ηρθε ο μιτρελινο απο το σπιτι μου, κουτσομπολεψαμε σαν καλες φιλεναδες καναμε διαδικτυακο window shopping shoe tour, καπνισαμε 62 τσιγαρα ο καθενας (μιας που ο μιτρελινο τοχει κοψει...) ,καφε δεν ηπιαμε οχι γιατι ειχε παει 17.00 και ηθελα να παω για ποδηλατο (και οταν λεω ποδηλατο δεν εννοω mountain bike, κουρσα αγωνιστικη,τρικυκλο με καλαθι,εννοω bmx...) Ναι, bmx, αυτο το μικρο με τις μικρες ροδιτσες! Βγαινουμε λοιπον απο το σπιτι και επειδη ξαναμπηκα μεσα να βαλω ενα φουτερ ο μιτρελινο βρηκε ευκαιρια και εκανε ενα τεστ drive πανω κατω το δρομο ορθοπεταλια, οταν βγηκα παλι λοιπον ηρθε με χαμογελο αποριας και μου λεει- δεν εχει φρενα? ουτε κοντρα? τα πατητηρια που ειναι? τι κανεις με αυτο δηλαδη? - του απαντησα νομιζω κατι σαν - manuals,barspins,180,360 τετοια.... - και γελασα- Αα νταξει λεει...θα τα πουμε αργοτερα! - φανηκε λιγο απορημενος,αρα αποφασισα χαρις στην χρηση της βιντεοτεχνολογιας και του διαδυκτιτιου να ανεβασω αυτο το βιντεακι στο ποπη βαβυλωνα για να μπει στο bmxαδικο πνευμα...αν και εχει το snowboardικο που δεν απεχει πολυ.
Σοβαρο filming και φωτογραφια σε συνδυασμο με ψαγμενο ευχαριστο soundtrack...mitrelino bmx ρε αδελφε...enjoy!

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Το 10 το καλό!


Αναρωτιέμαι αν τα remasterd και τα re-issues απευθύνονται σε εμενα ή αν κάποιος πιτσιρικαςπου ξεκινάει να ακούει μουσική θα αγόραζε αυτο το δίσκο.
Αυτό το συγκεκριμένο re-issue με έκανε να αισθανθώ ηλικιωμένο.
Επειδη ενηλικιώθηκε. Εκλεισε τα 17.
Ποτέ πέρασαν 17 χρόνια από τότε που αγόρασα το Ten?
Από την Δισκοθήκη στην Πατρέως. Σε βινύλιο!
Που το έγραψα σε κασέτα για να το άκουω μέσα στο λεωφορείο
Όταν πήγαινα για Αγγλικά.Που έγραφα το Black σε κασέτα μαζί με άλλα τραγούδια για να το δώσωσε εκείνο το κορίτσι. Που στηνόμουν στο Mtv για να δω το βίντεο του Jeremy.
Που ακόμα προσπαθώ να μιμηθώ την φωνή του Eddie Vedder όταν τραγουδάω Oh I , oh I stay Alive.Που είχα τους στίχους του Oceans γραμμένους πάνω στο θρανίο μου.
Ακόμα έχω εκείνο το καρό πουκάμισο που είναι ίδιο με αυτό που φόραγε ο Vedder.
Οι Pearl Jam είναι ένα άπο τα καλύτερα ροκ γκρουπ των τελευταίων 20 χρόνων.
Πρώτα από όλα γιατί ήταν συνεπείς, ήταν εμπορικοί ενάντια στο σύστημα.
Έδιναν τα κομμάτια τους στο ιντερνετ,τα μπουτλεγκ τους ελεύθερα να τα κατεβάσεις.
Αν είχες γραφτεί στο φαν κλαμπ, όλα τα «ακυκλοφόρητα» τραγούδια που έβαλαν σε αυτές τις επανεκδόσεις τα ήξερες ήδη. Και τα έχεις! Εκαναν δώρα στους φαν τους.
Θα καταλάβαινε όμως ένα παιδί σήμερα το 2009 αυτά που νιώσαμε όλοι εμείς το 1992?
Την δύναμη που πηγάζει απο αυτή την μουσική, τόσο βαθύ και τόσο οργισμένο.Την μελωδικότητα που μπορεί να έχει μια σκληρή κιθάρα.
Την μοναδική φωνή του Vedder που σε κάνει να ανατριχιάζεις όταν τραγουδάει.
“I know someday you'll have a beautiful life,
I know you'll be a sun in somebody else's sky, but why
why, why can't it be, can't it be mine¨.

Εγώ το άκουσα στο μυαλό μου και ανατρίχιασα.
Αυτό σου δίνει αυτό το άλμπουμ , ότι σου μένει, σε στοιχειώνει.
Είναι αληθινός ήχος , δεν προσποιείται κάτι που δεν είναι. Δεν έχει πόζα και τρελά.
Το ενδιαφέρον σε αυτή την επανέκδοση εκτός απο το dvd με το MTV unplugged του 1992,είναι το διαφορετικό ρεμιξ που έχει κάνει ο Brendan o’brien, που αφήνει τις κιθάρες ελεύθερες, τις αφήνεινα φαλτσάρουν και κάνει τα τραγούδια πιο εύθραυστα.
Τον ήχο που ήθελαν οι ίδιοι οι Pearl Jam και τον συνέχισαν στις επόμενες δουλειές τους.Τα τραγούδια αυτά δεν χάνουν την αξία τους,
ότι και ρεμιξ να τους κάνεις. Γιατί τέτοια άλμπουμ βγαίνουν... Once
Το special collectors edition που έχω βάλει στην φωτογραφιούλα είναι το κάτι άλλο.
Ειναι και λίγο ακριβούτσικο!.Τους pearl jam τους είδα μια και μοναδικη φορα στο κλειστο του ΟΑΚΑ και σχεδον σε όλη την συναυλια έκλαιγα με ένα τεραστιο χαμόγελο.
Εδω είναι το Black, live απο την Αθήνα.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

The impossible project


Η παραγωγή του στιγμιαίου φιλμ της παλιάς κι αγαπημένης Polaroid σταμάτησε τον Ιούνιο του 2008 και η εταιρεία έκλεισε τα σχετικά εργοστάσια.
Μιά ομάδα ανθρώπων όμως με το δικό τους όραμα για την πολαρόιντ, αγόρασε τον εξοπλισμό παραγωγής, αποφάσισε να επαναπροσδιορίσει τα χαρακτηριστικά του φιλμ και έβαλε το στοίχημα να το επαναφέρει ανανεωμένο στην παραγωγή το 2010 για τις vintage πια polaroid κάμερες.
Θα το έχετε ήδη διαβάσει και αλλού, αλλά αν όχι μπορείτε να τσεκάρετε (και να βοηθήσετε λέει) εδω το impossible project για την Polaroid.
Δεν μπορούμε να κρατήσουμε για πάντα κάτι από το παρελθόν και μάλλον δε χρειάζεται κιόλας– ‘what you leave behind you don’t miss anyway’ (αλλιώς δε θα το άφηνες?) - αλλά όταν κάτι εχει σημασία για κάποιον αξίζει τουλάχιστον να προσπαθήσει. Όχι?

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Sometime around Midnight


Λίγο πριν ή λίγο μετά.
Συνήθως τότε συμβαίνουν όλα.
Ο Ted απο το How I met your mother λέει ότι
"Nothing Good Happens After 2am. So Just go to sleep"
Αυτό το τραγούδι θα μπορούσε να είναι το νέο Mr. Brightside.
από αυτά που φυτεύονται μέσα σου και μεγαλώνουν χωρίς να τα ποτίσεις.
Είναι από το L.A. και ο δίσκος τους είναι εξαιρετικός!

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

O Τζονάκος και το Σοφάκι έχουν πια μωράκι!!!

Και η ζωή που ήξεραν μέχρι σήμερα έφυγε και δεν ξανα γυρνά.
Γιατι ήρθε μια καινούρια ζωή. Μια ζωή που τίποτα δεν ξέρουμε για αυτήν.

Well now on a summer night in a dusky room
Come a little piece of the Lord's undying light
Crying like he swallowed the fiery moon
In his mother's arms it was all the beauty I could take
Like the missing words to some prayer that I could never make
In a world so hard and dirty so fouled and confused
Searching for a little bit of God's mercy
I found living proof

I put my heart and soul I put 'em high upon a shelf
Right next to the faith the faith that I'd lost in myself
I went down into the desert city
Just tryin' so hard to shed my skin
I crawled deep into some kind of darkness
Lookin' to burn out every trace of who I'd been
You do some sad sad things baby
When it's your you 're tryin' to lose
You do some sad and hurtful things
I've seen living proof

You shot through my anger and rage
To show me my prison was just an open cage
There were no keys no guards
Just one frightened man and some old shadows for bars

Well now all that's sure on the boulevard
Is that life is just a house of cards
As fragile as each and every breath
Of this boy sleepin' in our bed
Tonight let's lie beneath the eaves
Just a close band of happy thieves
And when that train comes we'll get on board
And steal what we can from the treasures of the Lord
It's been along long drought baby
Tonight the rain's pourin' down on our roof
Looking for a little bit of God's mercy
I found living proof

Bruce Springsteen

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

how i lost my beard


Πέρασα από το Αστυνομικό τμήμα Πατρών για να πάρω μια δήλωση,
απέναντι ακριβώς είναι ένα παλιό μπαρμπεράδικο.
Μπαίνω μέσα! Ο πιο μεγάλος σε ηλικία διαβάζει εφημερίδα
και χαζεύει τηλεόραση, και ο άλλος μόλις έχει τελειώσει με
τον μοναδικό πελάτη του μαγαζιού
Θα ξυριστω, έχω να βάλω ξυράφι από τον Σεπτέμβρη στα μαγουλά μου,απο τον γάμο του Τζονάκου και της Σόφις. Που μόλις υποδέχτηκαν τον γιο τους.
Αυτός που θα με ξυρίσει είναι κωφάλαλος και του ζωγραφίζω σε μπλοκάκι πως θέλω να μου αφήσει την φαβορίτα.Μπαίνει και άλλος πελάτης , είναι φίλος τους έχει φωνή μάγκα, βραχνή kαι μιλάνε για φαγητά Έχει το στομάχι του και μετά από το πολύ κρασί τρώει 2 πιάτα πατσά, αλλά ο καλός πατσάς πρέπει να έχει πόδι μέσα
Έμαθα ποιος έχει καλή φέτα και ποια ταβέρνα καλό κρασί και φτηνό
Δεν μίλησα καθόλου, ο μπαρμπέρης δεν άκουγε, αν άκουγε θα μίλαγε.
Ο άλλος μπαρμπέρης, ο μεγάλος, παίρνει να κλείσει ημιδιαμονή σε ξενοδοχείο από τις 7 το απόγευμα μέχρι τις 9,γιατί άραγε?
Το δέρμα μου είναι κάτασπρο μετά την nivea, το ταλκ και την κολόνια
Είχα να δω το πρόσωπο μου 7 μήνες. Με πονάει το πρόσωπο μου δεν είναι μαλακό πια.
Το νιώθω πιο άγριο. Πληρώνω 7 ευρό , με ξεσκονίζει ,μου φοράει το μπουφάν και του αφήνω πουρμπουάρ. Βγαίνω έξω και νιώθω τον αερα της πόλης λίγο διαφορετικό.
Απλά δεν είχα τι να κάνω και το μόνο που ήθελα ήταν αυτό.

Someone to watch over me


Η αλήθεια είναι οτι δεν πολυσυμπαθώ τις ταινίες που βασίζονται στα κόμικ(ς).
Αν εξαιρέσεις τα τελευταία Batman, όχι αυτά που βάζει το ΘΕΜΑ,
Το X-MEN 2 και το Sin City, όλα τα άλλα τα θεωρώ σκουπίδια.
Πεταμένα λεφτά, απάτη μουφα. όχι για τα στούντιο αλλά για τον θεατή.
Σάββατο βράδυ έκανα και εγώ την εξυπνάδα να πάω σε multiplex, μόνος μου να δω το Watchmen. Ευτυχώς που ήμουν μόνος μου και υπήρχε μια κενή θέση σε όλη την αίθουσα. Τα τελευταία χρόνια αποφεύγω να μαθαίνω για ταινίες.
Να διαβάζω reviews και Βox office. θέλω να είναι έκπληξη για μένα.
Η πρώτη έκπληξη ήταν οι τίτλοι στην αρχή με το The Times they are a - changin' του Dylan. Και γενικά όλο το σάουντρακ.
Μετά ήταν τα μουσούδια που έπαιζαν στην ταινία και τα ποπ κουστούμια τους.
Η νουάρ ατμόσφαιρα σε μια ταινία φαντασίας, το σπλάτερ, τα iside jokes το ότι επιτέλους μια ταινία με Σούπερ ήρωες που είναι ακατάλληλη κάτω των 15.
Η φιλοσοφία, οι αδυναμίες , το σεξ, η μαυρίλα και η ειρωνεία σε όλο της το μεγαλείο Το διάλειμμα!! που έκανε την μισή αίθουσα να αδειάσει.
Αν δεν ήταν 3 ώρες! θα ήταν τέλειο.

Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

last band standing


Την πρώτη φορά που άκουσα το No line on the Horizon,
ένιωσα μια πικρή απογοήτευση από το αγαπημένο μου συγκρότημα.
Είχα να κάτσω να ακούσω κάτι καινούριο των U2 από το 2004,
όπου μετά ων ενθουσιασμό μου τα τραγούδια άρχισαν να με απογοητεύουν.Έχαναν την ψυχή τους.
Εν έτη 2009 οι U2 δεν έχουν τίποτα καινούριο να μου πουν,δεν με ενθουσιάζουν οι στίχοι τους, δεν με ενθουσιάζει η μουσική τους όπως κάποτε.Ότι είχαν να αποδείξουν σαν καλλιτέχνες το απέδειξαν την δεκαετία του 90.
Άκουω και ξανάκουω συνέχεια όμως σχεδόν ανά 2 μέρες όλο το άλμπουμ κάτι που έχω να κάνω πολύ καιρό για κάποιον καλλιτέχνη και τα τραγούδια τους μεγαλώνουν μέσα μου, όπως έκαναν και παλιότερα.
Σκέφτομαι ότι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και δεν είναι κάτι που θα μείνει,εκτός από τον τίτλο του δίσκου στην δισκογραφία τους. Ανέμπνευστα τραγούδια, τετριμμένες κιθάρες του Edge, την φωνή του Bono σπασμένη ,κουρασμένη ταλαιπωρημένη.
Mεγάλη προσπάθεια στην παραγωγή από το τρίδυμο eno/lanois/lilywhite να δώσουν ψυχή στα τραγούδια, ή μάλλον προσπάθεια να φτιάξουν τραγούδια για να τα κολλήσουν με τα παλιά τους τραγούδια για τις συναυλίες που πρόκειται να κάνουν.
Οι U2 έχουν ένα 12ετές συμβόλαιο με την Live Nation. Δεν ξέρω πλέον αν είναι ένα ροκ συγκρότημα ή μια πολύ καλή επιχείρηση.Οι U2 δεν άλλαξαν ποτέ μέλη δεν διαλύθηκαν δεν επανενωθηκαν δεν είχαν διαφορές μεταξύ τους και για αυτό και μόνο το λόγο τους βγάζω το καπέλο.Δεν θα τους κρίνουμε για έναν κακό δίσκο ή για μέτριο, ποτέ δεν θα το πεις αυτό για τους U2 ,αλλά το ότι φτιάχνουν πράγματα για να πουλήσουν πλέον και όχι για την τέχνη. Παω στοίχημα ότι θα ήθελαν να φτιάξουν έναν ακουστικό δίσκο,
ή ένα μπλουζ ή τζαζ.Ξέρουν οι ίδιοι ότι μπορούν το κάνουν και το έχουν κανει,μεμονομένα,αλλά θα άρεσε αυτό στις μάζες?
Και στις μάζες δεν έχουν τίποτα αν αποδείξουν,είναι η μεγαλύτερη μπάντα στον πλανήτη και θέλουν να παραμείνουν εκεί.
Να μένουν στην δημοσιότητα, να γεμίζουν στάδια και μπορούν να το κάνουν
με 2-3 καλά τραγούδια.To No Line on the Horizon έχει αυτό 2-3 καλά τραγούδια.
Νέο κοινό δεν θα αποκτήσουν αλλά σίγουρα κρατάνε τους fan τους ικανοποιημένους.

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

thank you girl


It was a miracle I even got outta Longwood alive,
This town fulla men with big mouths and no guts,
I mean, if you can just picture it,
The whole third floor of the hotel gutted by the blast,
And the street below showered in shards of broken glass,
And all the drunks pourin' outta the dance halls,
Starin' up at the smoke and the flames,
And the blind pencil seller wavin' his stick,
Shoutin' for his dog that lay dead on the side of the road,
And me, if you can believe this, at the wheel of the car
Closin my eyes and actually prayin',
Not to God above, but to you, sayin',

Help me girl, help me girl
I'll love you till the end of the world
With your eyes black as coal and your long dark curls

Some things we plan, we sit and we invent and we plot and cook up,
Others are works of inspiration, of poetry,
And it was this genius hand that pushed me up the hotel stairs
To say my last goodbye,
To her hair white as snow, and her pale blue eyes,
Sayin "I gotta go, I gotta go, the bomb and the bread basket
Are ready to blow,"
In this town of men with big mouths and no guts,
The pencil seller's dog spooked by the explosion
And leapin' under my wheels as I careered outta Longwood on my way to you,
Waitin in your dress, in your dress of blue

I said thank you girl, thank you girl
I'll love you till the end of the world
With your eyes black as coal and your long dark curls

And with the horses prancin' through the fields,
With my knife in my jeans and the rain on the shield,
I sang a song for the glory of the beauty of you,
Waitin for me in your dress of blue

Thank you girl, thank you girl
I'll love you till the end of the world
With your eyes black as coal and your long dark curls

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Να το!! Το βρήκα!!



Ο Γιάννης Ζουγανέλης είναι μια μεγάλη μορφή της μουσικής και της tv στην Ελλάδα και από τους πιο αγαπητούς.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια.
Η Μουσική Κιβωτός ανέβασε το δίσκο του, "Σουξέ", που περιλαμβάνει και ένα τραγούδι που έψαχνα χρόνια,
τον Αλλοιθωρο.
Άντε και ένα βιντεάκι που με κάνει πάντα να δακρύζω όπως και το τραγούδι.
Thanks Κιβωτέ!!

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

8 Μαρτίου


Σήμερα είναι η γιορτή της γυναίκας
και κανείς δεν μου ευχήθηκε
Χρόνια Πολλά.
Έτσι είμαι υπερήφανος
για τον αναμφισβήτητο
ανδρισμό μου.
Τζίμης Πανούσης

Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

in rainbows


Μια τεράστια χρωματιστή γέφυρα συνέδεσε για μερικά λεπτά
την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο.
Στην Πάτρα βλέπουμε συχνά Ουρανία τόξα και κάθε φορά που βλέπω ένα,
θυμάμαι πάντα ένα επεισόδιο από τα στρουμφάκια που έβλεπα μικρός
Κάποιος από τους μπλε ήρωες είχε βρει την άκρη του ουράνιο τόξου,
που ήταν κοντά στο στρουμφοχωριό. Αν θυμάμαι καλά έβαζε μέσα έναν καθρέφτη
και έβλεπες τον εαυτό σου πολύ όμορφο ή έβλεπες όλο τον κόσμο όμορφο μέσα από κάτι γυαλιά που τα είχες βουτήξει στο ουράνιο τόξο.
Είναι περίεργο το τι διαλέγει η μνήμη για να κρατήσει.
Έψαξα να βρω το επεισόδιο και μάλλον λέγεται How to Smurf a Rainbow.
Αλλά βρήκα και μια ωραία ανάλυση για την σεξουαλική ζωή των στρουμφακίων.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

bloggin' in the rain


Έπρεπε να φτάσει Σάββατο απόγευμα για να μπορέσω
να κάτσω να γράψω κάτι για το μπλογκ.
Και όσα είχα στο μυαλό μου εξαφανίστηκαν.
Αν και πιστεύω ότι έκανα πολλά και σημαντικά πράγματα αυτή την εβδομάδα.
Ούτε μουσική άκουσα , ούτε ταινίες είδα,
ούτε καν έπιασα στα χέρια μου ένα βιβλίο.
Τι γίνεται όταν έχεις φτάσει στην 150 σελίδα ενός βιβλίου ,
δεν είναι καν στην μέση και όχι απλά δεν σ’αρέσει,
αλλά δεν καταλαβαίνεις τι διαβάζεις.
Με 2 βιβλία το έχω πάθει τελευταία,
το «Σύνδρομο Πόρτνοι» του Philip Roth και με
« Το σπίτι της σιωπής» του Ορχαν Παμουκ.
Το βάζεις στην άκρη και πιάνεις άλλο.
Σόρυ αλλά μου σπάει τα νεύρα το να διαβάζω κάτι που με κάνει να νυστάζω.

Νύσταξα και χθες στο πάρτι του περιοδικού muzine
στο Μέγαρο στην Πάτρα.
Όχι επειδή δεν μου άρεσε αλλά δεν με βαστάγανε τα πόδια μου.
Άσε που είχε και 7 ευρω η Κορόνα , 8 το ποτό και 10 το σπέσιαλ.
Σε περίοδο κρίσης κατά τα αλλά και όλοι πίνανε.
Το θεωρώ κοροϊδία πάντως τέτοιες τιμές για ποτά
και ας είχε είσοδο ελεύθερη. Πιστόλα που τους χρειάζεται.

Χρόνια πολλά και στον Thod που είδε και αυτός πόσο κομπλεξικοί είναι όλοι
Αυτοί στα ελληνικά συγκροτήματα.
Να τα στηρίξουμε τα παιδία αλλά αυτή η αυτοπροβολή
ότι γαμάμε σαν μπάντα μου σπάει τα νεύρα. Όλη μας την ζωή την έχουμε περάσει να άκουμε μουσική, αλλά ξέρουμε τι μας αρέσει πλέον και τι όχι.
Όπως το νέο άλμπουμ των u2 που δεν είναι σπουδαίο
και ας τρελαίνομαι για αυτή την μπάντα.

Τελευταία πηγαίνω όλο και πιο συχνά στην "τρελή ροδιά" που κοντεύει να τριανταρίσει.
Δεν έχει αλλάξει ούτε όνομα ούτε διεύθυνση ούτε διακόσμηση.
Και δουλεύει και ο Buddy Holly!!
Έψαχνα να βρω και καρό πουκάμισα και τελικά βρήκα στο makro!

Χθες ήθελα να μπω σε ένα λεωφορείο και να βρίσω τον οδηγό που κάπνιζε αμέριμνος
Και με κοίταζε πίσω από τα ray ban γυαλιά του.
Πότε θα μπουν σε εφαρμογή αυτοί οι νόμοι?

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Το στοίχημα


Δεν συνηθίζω να πέφτω έξω στις προβλέψεις μου και για αυτόν τον τύπο έχω ξαναγράψει.
O Dan Black κυκλοφόρησε και νέο τραγούδι!!!
Τριτο δικο του και μια διασκευή ,το Hypnotize Του Notorious.
Είναι τρελό το αγόρι και μετα το Wonder και το Yours βγάζει το Alone.
Πάω στοίχημα ότι ήταν οι MGMT για το 2008, θα είναι ο Dan Black για το 2009.
Κατεβάστε το ΕΔΩ